________________
સત્કા વાદ
[ ૮૧]
સકા વાદ
(૧૨)
પ્રભુશ્રી મહાવીરના જમાલી ભાણેજ અને જમાઈ પણ થાય. તે રાજપુત્ર હતા. તેમણે વિરક્તભાવે દીક્ષા ગ્રહણ કરી. અનિરસ આહાર કરવાથી દાહવરના વ્યાધિ થયો. એક દિવસ અસહ્ય વેદનાને લઈને ઉભડક બેસી શકયા નહિ' એટલે સાધુઓને જલદી સથારી પાથરવાનુ કહ્યું. સાધુએ સથારી પાથરવા લાગ્યા. જરા વાર લાગવાથી અકળાઇને જમાલીએ પૂછ્યું-કેમ સંથારો પાથયે ? ઉત્તરમાં સાધુઓએ હા ભણી એટલે પાતે સંથારા પાસે આવ્યા અને જુએ છે તા સંથારા પથરાતા હતા પણ પથરાયા નહાતા, તે જોઇને જમાલીને કાંઇક ક્રોધ આવ્યા અને મિથ્યાત્વ મેહના ઉદય થવાથી પ્રભુનું નિયમાળ તં વચન સંભારીને વિચારવા લાગ્યા કે સંથારો પથરાય છે પણ પથરાયે નથી તે હું પ્રત્યક્ષ જોઈ રહ્યો છું માટે પ્રભુ જે કહે છે કે-કરાતુ હોય તેને ક કહેવુ, તે બધું ય મિથ્યા છે; કારણ જે કાર્યની ઉત્પત્તિ માટે ક્રિયાની શરૂઆત કરી હોય તે કા સંપૂર્ણ પણે ઉત્પન્ન ન કહેવાય. જ્યારે સંપૂર્ણ થઇ રહે ત્યારે જ થયું કહેવાય. અત્યારે જો કોઇને પણ બતાવીને પૂછવામાં આવે તે તે એમ જ કહેશે કે–સંથારા પથરાય છે, પથરાયે નથી. આ પ્રમાણે વિચાર કરીને જમાલીએ પ્રભુના નિયમાળ હતું ? ના સિદ્ધાંત ખાટા ઠરાવીને પેાતાના ‘ ઋતું હતું ” થયું હોય તેને
'
