________________
૩. સ્થિરતા અષ્ટક
वत्स ! किं चञ्चलस्वान्तो, भ्रान्त्वा भ्रान्त्वा विषीदसि । निर्धि स्वसन्निधावेव, स्थिरता दर्शयिष्यति ॥ १ ॥
અર્થ : હે વત્સ ! ચંચળ અ ́તઃકરણવાળા (બનીને) તું ભમી–ભમીને દુઃખી કેમ થાય છે ? તારી સ્થિરતા તને તારી પાસે જ સુખને નિધિ બતાવશે. (માટે સ્થિર થા !)
.
ભાવાથ : દરેક જીવ, સ્વરૂપે અનંત–અક્ષય સુખરૂપ છે, તેથી જ સ જીવા સુખને ઇચ્છે છે અને સુખ માટે પ્રયત્ન કરે છે. પણ આ સુખ પેાતાના સ્વરૂપમાં છે તેનુ તેને જ્ઞાન-ભાન નથી. તેથી સુખની શેાધમાં તે અનાદિ કાળથી મહાર ભટકે છે, આકાશપાતાળ એક કરવા જેવા પ્રયત્ના કરે છે અને વારવાર નિરાશ, હતાશ થાય છે. જો મહારથી–માહ્ય પદાર્થાંમાંથી સુખ મેળવાવાની ઊલટી મહેનત છેડીને આત્મા પેાતાના સ્વરૂપમાં સ્થિર થાય તા તે સ્થિરતા જ તેને પેાતાનામાં રહેલા અનંત સુખના અનુભવ કરાવે. બાહ્ય વસ્તુમાં સાચુ' સુખ છે જ નહિ, તેથી જે વસ્તુ જ્યાં નથી ત્યાંથી તે કેમ મળે?
એક વૃદ્ધા ડોશી સાંજના સમયે કટ્ટુ સાંધતાં સાય પડી જવાથી શેાધવા લાગી, પણ સધ્યાના સમય હાવાથી ત્યાં અંધારું થયું, ત્યારે તેણે વિચાયુ` કે પ્રકાશમાં શેાધુ તા જડે. પછી તે સુધરાઈની અત્તીના રાજમાર્ગ ઉપર પ્રકાશ હાવાથી ત્યાં જઈ સાયને શેાધવા લાગી. તે માગે પસાર
