________________
૧૬. મધ્યસ્થતા અક
स्थीयतामनुपालम्भं, मध्यस्थेनाऽन्तरात्मना । कुतर्क कर्करक्षेपैस्त्यज्यतां बालचापलम् ॥१॥
અર્થ : શુદ્ધ અ ંતરંગ પરિણામ વડે મધ્યસ્થ-રાગદ્વેષથી પર મનીને ઉપાલંભ (કે) ન આવે તેવી રીતે રહેા. કુયુક્તિરૂપ કાંકરા નાખવાની માલ્યાવસ્થાની ચપળતાના ત્યાગ કરે.
ભાવાથ : મધ્યસ્થ ભાવ મેાહના ક્ષયે પશમજન્ય હાવાથી ગુણ છે, આગ્રહ-દુરાગ્રહ તેના વિધી છે અને તે મેહજન્ય હાવાથી દુ ́ણુ છે, માણસ મધ્યસ્થ ભાવને ધારણ કરે છે ત્યારે નિર્દોષ અને છે, કારણ કે પ્રાયઃ પ્રત્યેક પદાર્થ' અનેક ધર્માત્મક હાવાથી તે તે અપેક્ષાપૂર્ણાંક સ્વધર્મીના સ્વીકાર કરવા તે જ ન્યાય છે, માટે આત્માએ તત્ત્વના સ્વીકાર કરવા માટે મધ્યસ્થ મનવુ જોઇએ. મધ્યસ્થમાં નિર્દોષતા છે માટે (માહ્યવૃત્તિએ તે તે વ્યવહાર કરવા છતાં) અંતરાત્માથી મધ્યસ્થ ભાવે રહેવું. કોઈ એક જ પક્ષને એકાંતપણે સિદ્ધ કરવા કુતરૂપ કાંકરાને ફેકી માલ ચાપલ્ય કરવુ' નહિ,
