________________
પ
અર્થ : (હું આત્મન ) તારા કલ્યાણુરૂપ વૃક્ષનાં મૂળ એવાં પુણ્યને સ્વઉમવાદરૂપ જળના પ્રવાહથી પ્રગટ કરતા તું શું ફળ પામીશ ?
ભાવાથ: વૃક્ષનાં મૂળ જમીનમાં દટાયેલાં ગુપ્ત ડાય તે જ તે વૃક્ષ ટકે, તેની વૃદ્ધિ થાય અને તેમાં ફળે ઉત્પન્ન થાય, તેમ આત્મકલ્યાણુરૂપ વૃક્ષના મૂળભૂત પુણ્યરૂપી મૂળિયાં છે, તે પેાતાના ઉત્કર્ષ ગાવાથી પ્રગટ થાય છે, અર્થાત્ આત્મપ્રશ'સાથી પુણ્યના નાશ થાય છે. ઊલટું. અહું કારજન્ય પાપ મંધાય છે. એમ પુણ્યરૂપી મૂળિયાંના અર્થાંપત્તિએ નાશ થવાથી કલ્યાણુ વેલડી સૂકાઈ જાય અને તેમાં ફળરૂપ આત્મસ્વરૂપની પ્રાપ્તિ અટકી જાય. એમ સ્વાત્ક પેાતાના પતનનુ કારણ બને છે. માટે જ્ઞાની પુરુષા પેાતાના ગુરુને ગાતાં નથી એટલું જ નહિ સાંભળતાં પણ મુખ નીચુ કરી દે છે. કારણ કે સંપત્તિને ગુપ્ત રાખવાથી રક્ષણ થાય છે, તેમ ગુણ્ણાને પણ ગુપ્ત રાખવાથી જ તેની વૃદ્ધિ થાય છે. પ્રગટ કરવાથી નાશ થાય છે.
સ્વાની વિચિત્રતા જણાવે છે.
आलम्बिता हिताय स्युः परैः स्वगुणरश्मयः । અહો! સ્વયં ગૃહીતાજી, વાસન્નિ મોહ્યો
અથ : (ગુણાની વિચિત્રતા છે કે) પેાતાના ગુણારૂપી દોરડાંના આશ્રય બીજા કરે તે તેમાનું તે હિત કરે
