________________
૨૩૭
સક્ષેપમાં ઇચ્છાયાગમાં ચેાગનું પાલન અલ્પ અને સાતિચાર હાય, પ્રવૃત્તિયેાગમાં તે સંપૂર્ણ છતાં દોષો લાગવાના ભય હાય, સ્થિરતા ચેાગમાં વિઘ્ના કે દોષાના ભય પણ ન હેાય અને સિદ્ધિયેાગમાં સ્વપર ઉભયનું હિત હાય. હવે આ યાગ સાધના કેવી રીતે કરવી તે કહે છે
अर्थाssलम्बनयो चैत्य - वन्दनादौं विभावनम् | श्रेयसे योगिनः स्थान- वर्णयोर्यत्न एव च ॥५॥
અથ : યાગીને ચૈત્યવંદનાદિ ક્રિયા એમાં સૂત્રના અનુ અને પ્રતિમા િઆલ ખનનું સ્મરણ-ચિન્તન કરવુ અને સ્થાનમાં તથા વર્ણના ઉચ્ચારમાં ઉદ્યમ કરવા તે જ કલ્યાણકર છે.
ભાવાથ : ચેાગીએ ચેહવન્દન વગેરે ક્રિયામાં અ એટલે સૂત્રાના અર્ધાં તેના વિચાર-ચિન્તન કરવુ' અને આલખન એટલે પ્રતિમાદિ, તેના પ્રત્યે દૃષ્ટિ સ્થિર કરવી તથા સ્થાન એટલે તે તે પ્રસ ંગે દેહાકૃતિરૂપ તે તે મુદ્રા કરવાના અને વણુ એટલે તે તે સૂત્રાના ઉચ્ચાર દોષરહિત કરવાના પ્રયત્ન કરવા અર્થાત્ મન-વચન અને કાયયેાગને ક્રિયામાં જોડવા તે જ હિતકર છે.
હવે આલખનચાગના પ્રકારે અને સ્વરૂપ જણાવે છે– आलम्बनमिह ज्ञेयं, द्विविधं रूप्यरूपि च । अरुपिगुणसायुज्ययोगोऽनालम्बनः વઃ ॥૬॥