________________
૨૮૦
અથવા અભિમાની, ક્રૂર, ધ`દ્વેષી કે મૂઢ, એ ચારમાંથી કોઈની સાથે પણ વાદ કરવા તે પણ શુષ્કવાદ, આવા વાદમાં કેવળ કઠે શાષણ જ થાય, કંઈ લાભ ન થાય. કારણ કે વાદી અભિમાની હાય તા હારે તે પણુ સત્ય સ્વીકારે નહિ, ક્રૂર હોય તા હારવાથી વરી મને, ધમકી હાય તા હારે તેા પણ ધને-સત્યને સ્વીકારે નહિ અને મૂઢ તેા અજ્ઞ હાવાથી તે વાદ્યને અધિકારી જ નથી. એ રીતે શુવાદથી અહિત થાય.
૩. ધન-માન વગેરે મેળવવા વાદ કરવા તે વિવાદ કહેવાય. આ વિવાદમાં નીતિપૂર્વક જીતવું દુષ્કર છે, છતાં જીતે તે પણ સામાને ધનપ્રાપ્તિ રોકાય તેથી અંતરાય કર્મ આધાય, તથા હાર તા શાક, દ્વેષ, અશુભકર્માના મધ વગેરે આલાક અને પરલેાકનું અહિત થાય.
હવે સર્વાં નયના આશ્રયરૂપ સ્યાદ્વાદના પ્રરૂપકને અને તેને પામેલાને નમસ્કાર કરે છે.
प्रकाशितं जनानां यैमतं सर्वनयाश्रितम् । चित्ते परिणतं चेदं येषां तेभ्यो नमोनमः ||६|
:
કરનાર
અથ જેઓએ સત્ર નયાના આશ્રય (અનેકાન્ત) મતને લેાકેાની સમક્ષ પ્રકાસ્યા (ઉપદેશ્યા) છે તે શ્રી અરિર્હ ંત ભગવત વગેરેને અને તે અનેકાન્ત જેના
