________________
૨૧
आपत्तिश्च ततः पुण्य- तीर्थकृत्कर्मबन्धतः । तद्भावाभिमुखत्वेन संपत्तिश्च क्रमाद् भवेत् ॥४॥
અર્થ : તે સમાપત્તિથી આપત્તિ એટલે પુણ્યસ્વરૂપ તીર્થંકર નામકમના બંધરૂપ ફળની પ્રાપ્તિ થાય અને તે તીર્થંકર નામકમ ની અભિમુખતાથી અનુક્રમે સપત્તિરૂપ ફ્ળ થાય.
ભાવાથ : આ પ્રકરણમાં સમાપત્તિ, આપત્તિ અને સંપત્તિ એમ ત્રણ શબ્દો વાપરવામાં આવ્યા છે, તેમાં સમાપત્તિના અર્થ આ અષ્ટકના ત્રીજા લેાકમાં ઉપર આવી ગયા છે. અહી જે આપત્તિ શબ્દ વાપરવામાં આવ્યેા છે તે પારિ ભાષિક અર્થમાં છે. તેના અથ તીથ કર નામકર્મોના બંધ થવા તે છે.
સમાપત્તિના ફળ તરીકે તીર્થંકર નામકમ રૂપ ઉત્કૃષ્ટ પુણ્યપ્રકૃતિના આત્માને ખધ થાય તેને અહીં આપત્તિ શબ્દથી જણાવવામાં આવેલ છે. એટલે કે તીથંકર નામ– કમ' બાંધવું' તે આપત્તિના અથ છે. આ આપત્તિરૂપ તીથંકર નામકમ` ખાંધે તે જ આત્મા ત્રીજા ભવે તીર્થંકર અને.
તે તીર્થંકર નામકમ જ્યારે ઉયાભિમુખ અને અર્થાત્ નજીક આવે ત્યારે તેને અહીં સપત્તિ તરીકે કહેવામાં આવેલ છે. અર્થાત્ શ્રી તીર્થંકર ભગવ તાના છેલ્લા ભવમાં ચ્યવન વખતે પણ ઇન્દ્રાદિ દેવા તેમની સ્તુતિ કરે
