________________
૨૦૦
ભાવાર્થ: પ્રાથમિક કક્ષામાં મુનિ સંસારના ભયથી પિતાના સ્વરૂપમાં સ્થિર થાય છે, અને જ્યારે તેને આત્માનંદરૂપ સમાધિ (સ્વરૂપ રમણતા) પ્રગટે છે, ત્યારે તે તે ભય પણ સમાધિમાં જ અંતર્ભત (સમાધિરૂપ) બની જાય છે. અર્થાત્ પછી તેને ભવભય પણ રહેતું નથી. સર્વથા નિર્ભય અવસ્થાને પ્રાપ્ત કરે છે. જડ-ચેતનનું ભેદજ્ઞાન થયા પછી તેને પિતાનું લૂંટાવા જેવું કંઈ રહેતું નથી. કારણ કે આત્માના જ્ઞાનાદિ સ્વભાવ સિવાય વિશ્વમાં તેનું કંઈ રહેતું નથી, અને જ્ઞાનાદિ ગુણો સ્વભાવરૂપ હોવાથી તેના નાશને ભય રહેતું નથી, એમ તે સર્વથા નિર્ભયપદને વરે છે.
સંસારથી ઉદ્વિગ્ન આત્માને પણ લોકસંજ્ઞા આત્મસ્વરૂપ સાધનામાં બાધક બને છે, માટે હવે લોકસંજ્ઞાને ત્યાગ કરવા માટે કહે છે–
