________________
૯૦
છતાં હજુ શાન્ત થતી નથી. એને શાન્ત કરવાના અને શાશ્વત તૃપ્તિ પ્રાપ્ત કરવાના આ શ્રેષ્ઠ આધ્યાત્મિક ઉપાય કરીને આજ પૂર્વે અનંતા જીવા તૃપ્ત થયા છે. તૃપ્તિના એ જ સાચા માર્ગ છે.
સમ્યગ્ જ્ઞાનીને પોતાના ગુણાથી જ સદા તૃપ્તિ થાય છે. તેથી બાહ્ય વિષયાનુ તેને પ્રયેાજન નથી એ વાત કહે છે—
स्वगुणैरेव तृप्तिवेदाकालमविनश्वरी । ज्ञानिनो विषयैः किं तैयैर्भवेत् प्तिरित्वरी ||२||
અથ : જો જ્ઞાની પુરુષાને પેાતાના ગુણેાથી જ કદી નાશ ન પામે તેવી (શાશ્વતી) અખંડ તૃપ્તિ (હાય) છે, તે તેઓને તે વિષયાનુ શું પ્રયેાજન છે, કે જેનાથી અલ્પકાલીન તૃપ્તિ થાય.
ભાવાથ : વિષયેાથી અલ્પકાળ માટે તૃપ્તિના અનુભવ થાય છે, તે પણ ભ્રમણા છે, તત્ત્વથી તેા વિષયે જેમ જેમ ભાગવવામાં આવે તેમ તેમ અતૃપ્તિની આગળ વધે છે. પ્રત્યેક જીવે અનતા કાળથી અનંતા જન્મા કર્યાં, તેમાં સમુદ્રોથી પણ અધિક જળપાન કર્યાં. તથા પતાના ઢગ જેટલા આહારને આપ્યા, પણ હજુ તૃપ્તિ થઈ નથી. એ સવને અનુભવ સિદ્ધ છે, તેા પણ મેહમૂદ્ર જીવે એ જ આહાર પાણીની તીવ્ર ઈચ્છા કરે છે, અને એમાં રાગ-દ્વેષ કરીને કાં આંધી સંસારના કારમાં દુઃખાને અનુભવે છે.
