________________
સામાન્ય મનુષ્ય તે આ આત્મતૃપ્તિને પણ સમજી શકતા નથી. તે તેના આનંદને તે શી રીતે અનુભવે ? એ વાત જણાવે છે –
मधुराज्यमहाशाकाऽग्राह्ये बाह्ये च गोरसात् । परब्रह्मणि तृप्तिां , जनास्तां जानतेऽपि न ॥६॥
અર્થ: (મધુરાજ્ય=) સુંદર (સુખપ્રદ) રાજ્યની મોટી આશાવાળાથી પણ મેળવી ન શકાય. અને ગેરસાત્ર) વાણના રસથી (પ્રગથી) પણ બ્રાહ્ય (એટલે વર્ણવી પણ ન શકાય.) તેવા (પરબ્રહ્મણિક) પરમાત્મ તત્તવમાં જે (સ્વભાવરમણુતારૂ૫) તૃપ્તિ છે, તેને સામાન્ય મનુષ્ય તે જાણતા પણ નથી.
અથવા બીજો અર્થ–(મધુર આજ્ય5) સુંદર થી અને વિવિધ શાકથી પ્રાપ્ત ન થઈ શકે એવી, ( સા ) દૂધ, દહીં આદિથી પણ (બાહ્ય=) પર-ભિન્ન, (અર્થાત્ સુંદર ઘી, વિવિધ શાક અને દૂધ, દહીં વગેરેથી પણ પર મુક્ત) એવા પરમાત્મતત્વમાં જે (વગુણેના આનંદની) તૃપ્તિ હોય છે, તેને સામાન્ય છે જાણતા પણ નથી તે તેના સ્વાદને તે તે કેવી રીતે અનુભવી શકે ?
ભાવાર્થ : કેવળ બાહ્ય પુદગલેના ભોગોમાં તૃપ્તિને આનંદ માનનારા મિથ્યાશાની આત્માના શુદ્ધસ્વરૂપાનંદને જાણ પણ શકતા નથી. તે તેને અનુભવ
