________________
અને સુખ–દુઃખાદિમાં સમાધિરૂપ વૈર્ય તે માતા જાણવી. તે માતા-પિતા શુદ્ધ આત્માને–પરમાત્મભાવરૂપ પુત્રને જન્મ આપનારા છે. અર્થાત્ આત્માને પરમાત્મા બનાવનારાં છે.
હવે બંધના સંબંધને છોડવા જણાવે છે– युष्माकं सङ्गमोऽनादि-बन्धवोऽनियतात्मनाम् । धुवैकरूपान् शीलादिबन्धनित्यधुना श्रये ॥२॥
અર્થ : હે બંધુઓ ! તમારે સંબંધ પ્રવાહથી અનાદિ છે. અનિશ્ચિત સ્વરૂપવાળે છે. તેને ત્યાગ કરીને હવે નિત્ય એક જ રૂપવાળા શીલ વગેરે તમારા અભ્યતર) બંધુઓને હું આશ્રય કરું છું.
ભાવાર્થ : જન્મ જન્મ મનુષ્યને નવા નવા ભાઈઓના સંબંધ થાય છે અને તૂટે છે. એથી તેઓ નિયત સાથે રહેનારા સાચા આત્માના બંધુઓ નથી, એટલે પ્રારંભમાં માતા-પિતાની જેમ ભાઈઓને સંબંધ જરૂરી છે, પણ આખર તે સાચા નિત્ય બંધને સંબંધ જ સ્થિર ટકી શકે. તેથી અહીં કહ્યું છે કે પ્રવાહથી અનાદિ છતાં સંગ સંબંધ હોવાથી તે બંધુઓ! તમારે સંબંધ અનિયત છે, તેથી હવે નિશ્ચિત એકરૂપવાળા શિયળ, સત્ય, શમ, દમ, સંતોષ વગેરે ગુણરૂપી શાશ્વત બંધુઓને આશ્રય કરું છું. તાત્પર્ય કે સંયમ સ્વીકારતાં પહેલાં અનિશ્ચિત સંબંધવાળા બંધુઓને સંબંધ પણ છોડવાને છે, એ બાહ્ય સંબંધ છૂટે તે જ ગુણેને સબંધ જોડાય. જેઓ સંયમ સ્વીકારવા છતાં ગૃહસ્થ જીવનના
