________________
તાત્પર્ય કે મેહની મંદતાથી પણ જીવ જે આત્માના સહજ સ્વરૂપને આંશિક આનંદ અનુભવે છે તેની સરખામણીમાં પણ કલિપત બાહ્ય વિશિષ્ટ સંગેનું સુખ કઈ વિસાતમાં નથી, તે સર્વથા મેહરહિત આત્માના આનંદનું વર્ણન કેવી રીતે-કેટલું કરી શકાય ? માટે સાચા શાશ્વત સુખના અથએ બાહ્ય કૃત્રિમ અનિત્ય અને પરિણામે અતિ દુખ આપનારા એવા પદ્ગલિક તુછ સુખના મિહને તજ જોઈએ.
એ જ હકીક્ત હવે જણાવે છે यश्चिदर्पणविन्यस्तसमस्ताचारचारधीः । क्क नाम स परद्रव्येऽनुपयोगिनि मुह्यति ? ॥८॥
અધ: પિતાના જ્ઞાનરૂપ આરીસામાં સમસ્ત (પાંચ) આચાર રૂપ આત્માના પ્રતિબિંબને (સ્વરૂપને) જે દેખે છે, તે નિર્મળ બુદ્ધિવાળે જ્ઞાની નિરુપયોગી એવા બાહ્ય (પર) કયા દ્રવ્યમાં મૂંઝાય ? | ભાવાર્થ : જ્ઞાનાચાર, દર્શનાચાર વગેરે પંચાચાર જેનું તાત્વિક સ્વરૂપ છે, તે સ્વરૂપને અનુભવ કરતે જ્ઞાની, એ આત્મજ્ઞાનરૂપ આરીસામાં નિરુપયેગી પર દ્રવ્યના માત્ર પ્રતિબિંબને જોતાં કેમ મૂંઝાય ? અથવા તવથી એક દ્રવ્ય બીજા દ્રવ્યને ઉપકાર-અપકાર કરતું નથી, એમ જાણ્યા પછી જ્ઞાની અન્ય પૌગલિક તુચ્છ દ્રવ્યમાં કેમ મૂંઝાય ? રાગ-દ્વેષ શા માટે કરે ?
