________________
निर्वाणपदमप्येक, भाव्यते यन्मुहुर्मुहुः । तदेव ज्ञानमुत्कृष्ट, निबन्धो नास्ति भूयसा ॥२॥
અર્થ: નિર્વાણ (મુક્તિનું) સાધક એક પદ પણ જો વારંવાર આત્મામાં ભાવિત કરવામાં આવે, તે તેટલું જ જ્ઞાન ઉત્કૃષ્ટ (પરિપૂર્ણ છે. ઘણું જ્ઞાનને આગ્રહ નથી.
ભાવાર્થ : રાક લેવા માત્રથી જવાતું નથી, પણ તેને પચાવવાથી તુષ્ટિ – પુષ્ટિ અને જીવન મળે છે, તેમ જ્ઞાન પણ ભણવા-જાણવા માત્રથી હિત થતું નથી. તેને પચાવવું પડે છે, આત્માને જ્ઞાનથી વાસિત કરે જરૂરી છે. ભલે મુક્તિસાધક એક જ ૫૮ હોય, પણ જે તેને વાર વાર ચિંતન-મનન દ્વારા ભાવિત કરવામાં આવે તે તે એક જ પદ પણ ઘણું છે, સંપૂર્ણ છે, ઘણા જ્ઞાનને આગ્રહ નથી.
ગુરુના મુખે સાંભળેલા અર્થને નિરંતર વારંવાર વિચાર કરે તેને નિદિધ્યાસન કહેવાય છે. એક પદનું પણ શાસ્ત્ર અને શાસ્ત્રોક્ત યુકિતથી મનન (નિદિધ્યાસન) કરવામાં આવે, તે તેટલું જ્ઞાન પણ મુક્તિ સાધી શકે છે. કેટારમાં પડેલા બીજને વાવવાથી તેની શક્તિઓ ખીલે છે, કે ઠારમાં પડયું રહેવાથી ખીલતી નથી. તેમ શ્રુતજ્ઞાન-ભણવા માત્રથી હિત થતું નથી. સ્ફટિકને પુષ્પના સાનિધ્યથી માત્ર ઉપરાગ થાય છે, પણ સ્ફટિક તપ બનતું નથી, તેમ શ્રુતજ્ઞાન-ભણવા માત્રથી માત્ર બાહ્ય હકીક્ત રૂપે બંધ થાય છે. આંતર પરિણ
