________________
તાને તજીને સ્થિર બન્યાં છે, તે યોગીઓને કઈ દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ કે ભાવમાં રાગ-દ્વેષ થતું નથી. અનુકૂળ-પ્રતિકૂળ સંગોમાં તેઓ સર્વત્ર સમતા-સમાધિનો સુખદ અનુભવ કરી શકે છે. વિવિધ સંકલ્પ-વિકલ્પરૂપ અસ્થિરતા જ અસમાધિ દ્વારા સર્વ દુઃખનું કારણ બને છે.
હવે ચિત્ત સ્થિરતાનો મહિમા જણાવે છેस्थैर्यरत्नप्रदीपश्चेद् , दीप्रः सङ्कल्पदीपजैः तद्विकल्पैरलं धूमैरलंधूमैस्तथाऽऽश्रवैः ॥६॥
અર્થ : જે (આત્મામાં સ્થિરતારૂપી રત્નને દીપક દૈદીપ્યમાન (જળહળે છે, તે સંકલ્પરૂપ દીવાથી પ્રગટતા વિકલ્પરૂપ ધૂમાડાઓથી અને અતિમલિન પાપોથી સર્યું.
ભાવાર્થ : જે આત્મા પિતાના સ્વરૂપમાં સ્થિર થાય તે તેને નિર્વિકલ્પ શુદ્ધ એ આમપ્રકાશ મળે છે કે જેથી તેને અહંભાવરૂપ સંકલ્પ અને મમતારૂપ વિકલ્પો પ્રગટતા નથી, અને એ સંકલ્પ-વિકલ્પજન્ય પાપ પ્રવૃત્તિ પણ થતી નથી. અનાદિકાળથી આત્મભાન ભૂલીને પર પદાર્થોમાં અહંકાર કરવાથી અને તે પદાર્થોની મમતા કરવાથી જ આત્મા કર્મમેલથી મલિન થાય છે અને તેના પ્રભાવે થતી પાપક્રિયાઓથી દુઃખી થાય છે.
અસ્થિરતાથી થતી હાનિને જણાવે છેउदीरयिष्यसि स्वान्तादस्थैर्य पवनं यदि । समाधेधर्ममेघस्य, घटां विघटयिष्यसि ॥७॥