________________
(૧૦૪) स्वस्थानगाया वेश्यायाः । सुरेंद्रः प्राहिणोदय ॥ अधमर्णीव दीनारा-ष्टसहस्रं दिने दिने ॥ ६ ॥
અર્થહવે તે સુરેદ્રદત્ત જાણે તે વેશ્યાને કરજદાર હેય નહિ તેમ તેણીને ઘેર બેઠાંજ રોજે રોજ આઠ હજાર સેનામહેર એકલી આપતા હતો. 1 ૬૦ છે
घेवराई घृतं गव्यं । भस्मनीव मया हहा ।। લુણાત્રે ચાguથક્ષેત્રાવિતં ઘi | ૨૨ .
અર્થ:–અરેરે ! ઘેવર બનાવવાલાયક ગાયનું ઘી જેમ રાખમાં તેમ ન્યાયપૂર્વક પુણ્યક્ષેત્રમાં વાપરવાલાયક ધન હું કુપાત્રને આપુ છું,
परं करोमि किं नारी-बाग्दाक्षिण्यनियंत्रितः ॥ सुवृत्तोऽपि गले बद्धः । स्त्रीभिः क्षिप्तोऽवटे घटः ॥ ६२ ॥
અર્થ:પરંતુ શું કરું કે સ્ત્રીના વચનની દાક્ષિણ્યતાથી બંધાચેલો છું, કેમકે ઉત્તમ ગોળાકાર ઘડાને પણ સ્ત્રીએ ગળામાં (દર) બાંધીને કુવામાં ઉતારે છે. તે દર
एवं चिंतयतस्तस्य । पस्पंदे वाममीक्षणं ॥ વીતો છે જ પુત્રોડ્યા સંતેહુનિનાય : |//
અર્થ_એમ વિચારતાં થકાં તેની ડાબી આંખ ફરકી અને તેથી તેણે વિચાર્યું કે હવે મારા જીવતાં આ પુત્રને મને મેલાપ થે નથી. ૬૩ છે
स्नानभोज्यादिभक्त्याथ | सा तथा तमरंजयत् ॥ न मातरं न पितरं । न बंधून स यथास्मरत् ॥ ६४ ॥
અર્થ: હવે ચાન તથા ભેજન આદિકની ભક્તિથી તે વેશ્યા તે ધમિલને એ ખુશી કરવા લાગી કે જેથી તેને માતા પિતા કે બંધુએ પણ યાદ આવ્યા નહિ. ૬૪
स्वं स्वं मनःपणं कृत्वा । कदाचित्तौ परस्परं ।। મુવનસંવાદ / લરિણાશૈલીશ્વર ( ૧૬ . - અર્થ:–પછી કઈક સમયે તેઓ બન્ને પોતપોતાના મનની શરત કરીને પરસ્પર હર્ષપી કંદના બીજસરખા સેગઠાં પાંસાઓથી રમતા હતા. ! ૬૫ છે
