________________
(૩૮૭)
अमुं गृणीत गृणीत । मा मा नश्यत रे भटाः ॥ मयि जीवति को युष्मान् । जेष्यतीति प्रलापिनः ॥ ७३ ॥
અર્થ:–અને બાલવા લાગ્યું કે અરે સુભટે! તમે આને પકડે પકડે? નાશે નહિ, મારા જીવતા તમોને કણ જીતી શકે તેમ છે? - तस्य वक्षो महाशक्तिः । शक्त्यस्त्रेण बिभेद सः ॥ દ્વિતઃ વવ . વિપક્ષgg | ૭૪ પુH |
અર્થ એમ બોલતા તે ચેરના સેનાપતિની છાતી, હાથી જેમ પોતાના દાંતેથી શત્રુના નગરના દરવાજાને તેમ તે મહાશકિતવાન ધમ્મિલે ભાલથી ભેદી નાખી. છે જ છે
सेनान्यां वियुजि प्राणै-रमाणैः शबरैगतं ।। छिन्ने हि मस्तके शेषैः । प्रतीकैः का धुरीणता ।। ७५ ॥
અર્થ_એવી રાતે તે સેનાપતિ જ્યારે પ્રાણુરહિત થયો ત્યારે નિરૂત્સાહી થયેલા તે સઘલા ભિલે નાશી ગયા, કેમકે જ્યારે મસ્તક છેદાઈ જાય ત્યારે બાકીની ઇંદ્રિ શું કામ કરી શકે ? કે ૫ છે
सोऽथ स्वं चालयामास । जितकासी पुरो रथं ॥ चक्रे च तद्गुणश्लाघां । विमला कमलापति ॥ ७६ ॥ અર્થ–પછી તે વિજયી ધમિલે પિતાનો રથ આગળ ચલાવ્યું, ત્યારે વિમલા કમલાપ્રતે તેના ગુણેની પ્રશંસા કરવા લાગી કે, ૭૬
वत्से शौर्यकलैवास्य । वक्ति महाकुलीनतां ॥ प्रभवः कौस्तुभस्य स्या-न हि रत्नाकरं विना ॥ ७७ ॥ અર્થ: હે વત્સ! આની આ સૂરતાની કલાજ આનું મહાકુલીનપણું જણાવે છે, કેમકે રત્નાકરવિના કૌસ્તુભમણિની ઉત્પત્તિ સંભવે નહિ.
असौ कलाबलान्ननं । मानं दूरेऽपि लप्स्यते ॥ વાત્ર તેમના | હ રાયસિ વરું ૭૮ |
અર્થ:–ખરેખર આ ધમ્મિલ પિતાની કળાના બળથી આગલ પણ માન મેલવશે, અને તે જે તેના પ્રતે દ્વેષ રાખીશ તો કેવલ તું પોતાના આત્માને કલેશમાં નાખીશ. ૭૮
पौंम्त्वे महाबले लोल-स्वभावे चालनोधते ॥ बल्लीव नंदत्सवला । निराधारा कियचिरं ॥ ७९ ॥
અર્થ:ચપલ સ્વભાવવાળો કામરૂપી વાયુ જ્યારે ચલાવવા માંડે ત્યારે વલીની પેઠે નિરાધાર અબલા કેટલેક કાળ નભી શકે? હલા
