________________
( ૪૬૭ ) सप्रियः स नृपोऽनेनो-दग्रसेनेन जनसे ॥ સવેતન રૂવ મા . મોહન વાળા | ૨૧ ||
અથ–પછી ચિતન્યવાળા પ્રાણુને જેમ મોહનીય કર્મ, તેમ બળવાન સેન્યવળે કરીને તે રાજાએ સ્ત્રી સહિત તે અરિદમન રાજાને પકડી લીધો. તે ૧૫ છે
क्रीडाशुकमिवाबद्धय । रिपुं स्वाजिरपंजरे ॥ तस्य प्रियां प्रीतिमती-मवरोधे रुरोध सः ॥ १६ ॥
અર્થ:–પછી તેણે તે અરિદમનને કીડા કરવાના પોપટની પેઠે પિતાના આગણામાં રહેલા પાંજરામાં પૂરીને તેની સ્ત્રી પ્રિયમતીને પોતાના જનાનખાનામાં મોકલી દીધી. ૧૬ |
पार्थिवः प्रार्थयामास । कोकासं स्वकलामिमां ॥ કોષદ્વિદ્યાના સુમરાન મમ શિક્ષય | ૨૭ | અર્થ–પછી રાજાએ કક્કાસને વિનંતિ કરી કે બાકીની સઘળી સદ્વિઘાવાળા આ મારા કુમારને તું તારી કલા શિખાવ ? ૧૭
तक्षरत्नमथाचख्यौ । कलापीयं कला नृप । ને ભૂપતિમુરાં પતિ રૂપથીરવ વોષિતો | ૨૮ || ર૫ર્થ –ત્યારે કેકાસ બે કે, હે રાજન ! આ કલા પણ જે કે કલા છે, તો પણ સ્ત્રીઓને જેમ દાઢીમૂછ તેમ રાજપુત્રોને આ કળા શેભશે નહિ. જે ૧૮ |
एवं वदन्नपि नृपा-ग्रहतो महितोद्यमः ॥ सकष्टं काष्टकर्मासौ । कुमाराध्यजीगपत् ॥ १९ ॥
અર્થ એમ કહ્યા છતાં પણ રાજાના આગ્રહથી તે ઉધમપૂર્વક કેટલીક મુશ્કેલીએ કુમારને સુતારકામ શિખવવા લાગ્યો. ૧૯ છે
क्रीडया निर्मितो तेन । चारू दारुमयौ हयौ ॥ સયાજિપા શોfiદુ–પુત્રાપારોટુમન્યા ૨૦ | અર્થ–પછી તેણે વિમાટે કાષ્ટના બે મનહર ઘોડા બનાવ્યા, એક દિવસે તે બન્ને ઘોડા બે રાજપુત્રોએ ચડવા માટે તેની પાસે માગ્યા.
तक्षाचचक्षे धत्तश्चे-द्वत्सौ मत्सौहृदं हदि । मा याचिष्टां तदाता-वेतौ प्रेतौकसोऽध्वगौ ॥ २१॥ અર્થ–ત્યારે કેકાણે તેઓને કહ્યું કે હે વત્સ! જે તમે હદયમાં મારી મિત્રાઇ ધારણ કરતા હો તો આકાશમાં ગમન કરનારા આ બન્ને ઘોડાઓની તમે માગણું ન કરે છે ૨૧ છે
