________________
(૫૩૪) तदा पुण्योदयाद्वाचः । साधूनां सरभोऽस्मरत् ॥ श्रृणीयंते हि ताश्चित्त-द्विपे कापथचारिणि ॥ ५९॥
અર્થ_એવામાં પુણ્યના ઉદયથી સરભને સાધુઓનાં તે વચને યાદ આવ્યાં, કેમકે કુમાર્ગે ચાલનારા ચિત્તરૂપી હાથીને અટકાવવામાં તે મુનિવચને અંકુશસમાન હોય છે. પ૯ છે
શિક્ષિત પરિવાર પરીક્ષા મુનીશ્વર तस्यामेव प्रवृत्तोऽस्मि । घिग्मां दु:शिष्यशेखरं ॥ ६० ॥
અર્થ: અરેતે મુનિઓએ પરને પીડા ન ઉપજાવવી, એમ મને શિખામણ આપી છે, અને તેજ પરપીડામાં હું પ્રવૃત્ત થયો છું, માટે મને કશિષ્યના સરદારને ધિક્કાર છે. આ ૬૦ છે
जनं हत्वा धनं हृत्वा । गोभ्यस्तर्णान् वियोज्य च ॥ अवस्था सैव मे भूयो । भविता पंचर्दिनैः ॥ ११ ॥
અર્થ–માણસેને મારવાથી, ધન હરવાથી તથા ગાયથી વાઇરડાંઓનો વિયાગ કરાવવાથી મારી પણ પાંચ છ દીવસમાં તેજ યવસ્થા થશે. ૫ ૬૧ છે
वृत्तिगभुजंगानां । सुकरा तृणवायुभिः॥ મનુના અંત સુદg– વૈરેન વિશે દર |
અર્થ –હરિણ અને સર્ષોની પણ ઘાસ અને વાયુથી થતી આજીવિક સહેલી છે, પરંતુ અરેરે! દૈવે માણસને દુઃખે પેટ ભરાય એવા કર્યા છે. જે દર છે वरं बुभुक्षासहनं । गहनं सेवितं वरं ॥
વણિ તુલા-કમર્વિવૈઃ પુનઃ || ૬૩ .. અથ–સુધા સહન કરવી સારી, વનમાં નિવાસ કરવો સારે, પરંતુ કુકમથી મેળવેલા ધનથી તૃપ્ત થવું પણ સારું નથી. તે ૬૩
किमेभिरायुधैजंतु-हत्ययेव मलीमसैः ।। સનીલમ સૈનિક જિંar | જશ્રરંવાલાપ ૪ | "
અર્થ:–જીવહિંસાથી જાણે મલીન થયેલા એવા આ હથિયારિનું મારે શું પ્રયોજન છે? તથા નરકમાં મોકલનારા આ સિનિનું પણ મારે શું પ્રયોજન છે? ૬૪
एवं शमसुधांभोधि-वीचिविमलिताशयः ॥ सोऽचालीदायुधांस्त्यक्त्वा-ऽनापृच्छय च परिच्छदं ॥६५॥
