________________
(૪૬). અર્થ ત્યારે રાજા સિંહાસન પરથી ઉતરી સામે આવી પ્રેમપૂર્વક તેણીને નમીને હાથ જોડી સ્તુતિ કરવા લાગ્યું કે, ૩૩
त्वं योषिजनभूषासि । त्वं चंघासि महासति । विकटे संकटेऽपि स्वं । यनिश्चयमपालयः ।। ३४ ॥
અર્થહે મહાસતિ ! તું સ્ત્રીઓમાં મુકુટસમાન તથા વંદન કરવાલાયક છે, કેમકે આવા વિકટ સંકટમાં પણ તેં તારા શીલવતનું રક્ષણ કર્યું છે. એ ૩૪ છે
वीरा अपि वयं नात्र । यं जेतुं प्रभविष्णवः ॥ त्वया त्वबलयाप्येष । विषमास्त्रो व्यजीयत ॥ ३५ ॥
અર્થ—અમે સુભટે પણ જેને જીતી શક્યા નહિ એવા તે કામદેવને તે અબલાએ પણ જીતી લીધે. ૩૫
विनश्यति सतीनां हि । शापात्क्ष्मापा अपि क्षणात् ।। महान् मयि प्रसादोऽयं । जीवन्मुक्तोऽसि यत्त्वया ॥ ३६ ।।
અથ–સતીઓના શ્રાપથી રાજાઓ પણ ક્ષણવારમાં વિનષ્ટ થાય છે, પરંતુ તે તે મારા પર મોટી કૃપા કરી કે મને જીવતે મુકો.
નનની યુત -પાકાહવું હોતુપસિ गुरोरिव न ते शिक्षा । जीवंतां विसरिष्यति ॥ ३७॥
અર્થ માતા જેમ પુત્રને તેમ તારે મારે આ અપરાધ માફ કરે, તથા ગુરૂની જેમ તારી આ શીખામણ હું જીવીશ ત્યાં સુધી ભુલીશ નહિ. ૩૭
विद्वान् विद्यावधिवंश्यो । गंभीरो गुणवानपि ॥ यत्त्वं विचिकृषे दोषः । स खलु प्राच्यकर्मणां ॥ ३८ ॥
અર્થ-(ત્યારે શીલવતી બેલી કે) વિદ્વાન, વિદ્યાની સીમા સરખે કુલીન, ગભીર તથા ગુણવાન એ પણ તું જે વિકારી થયે તે ખરેખર તારા પૂર્વ કર્મને દોષ છે. ૩૮ છે
પ્રજ્ઞા વશતા સંતિ મુવિ શૂરા સહાશ.. ગયચક્ષા યા પંજા જ વીરોગતિવા જ દિ .
અથર–આ પૃથ્વી પર સેંકડોગમે વિદ્વાન તથા હજારોગમે શૂરા માણસે છે, પરંતુ જે પાંચ ઇંદ્ધિઓને તે છે, તેજ સુભટ તથા અતિબલવાન છે | ૩ -
