________________
(૪૩૬)
અઃ—તે સાંભળીને તેએ સઘલા પ્રતિષેધ પામીને મુનિજને નમીને હાથ જોડી મનેાહર ચારિત્રની માગણી કરવા લાગ્યા. રા अदीक्षयन् मुनिः सर्वान् । शीलवत्या समन्वितान् ॥
-
सा तेऽपि तेपिरे खड्ग - धारातीव्रतरं तपः ॥ ३ ॥ અઃ—યારે મુનિએ શીલવતીસહિત તેએ સને દીક્ષા આપી, પછી તે શીલવતી તથા તે સઘળા ખડ્ગધારાસરખુ તીવ્ર તપ
તપવા લાગ્યા. ॥ ૩ તા
सर्वे संयममाराध्य | शुद्धध्याना ययुर्दिवं ॥
મેળ સિદ્ધિસૌન્યાનાં | મતિયંતિ ૨ માળનું ॥ ૪ !! અઃ—પછી તેઓ સઘળા સંયમ આરાધીને શુદ્ધ ધ્યાનથી દેવલાકમાં ગયા, તથા અનુક્રમે તેઓ મેક્ષસુખના ભાજનરૂપ થશે. gu इति यथाजनि शीलवती सती । निजसुशीलतया विदिता भुवि ॥ विमलशीलघना भविका जना ।
इह भवंतु तथा सुकृतप्रथाः ।। ५ ।।
અઃ—એવી રીતે જેમ પેાતાના સુશીલપણાથી તે શીલવતી સતી પૃથ્વીમાં પ્રખ્યાત થઇ તેમ હે ભવિક લેાકેા! તમેા આ જગતમાં નિર્મીલ શીલરૂપી ધનવાળા થઇને પુણ્યશાલી થાઓ? ૫ ૫ ૫ एकाकिन्यपि सा शील - वती मातर्महासती ॥
ચથા તથા યશાયાવિ, સ્ત્રવા ચીરુજીયા | ૬ ||
અઃ—માટે હે માતા ! એવી રીતે તે શીલવતી એકલી પણ જેમ મહાસતી થઇ તેમ બીજી સ્ત્રી પણ શીલની લીલાથી પેાતાના આત્માને વશ રાખી શકે છે. !! ૬ ૫
घोरप्यंव मे शिक्षां । कक्षीकुरु सुखाकरीं ॥
अस्यामंगलरूपस्य । पश्य त्वमपि मा मुखं ॥ ७ ॥
અર્થ :—વળી હે માતા! મારી બાલકની પણ એક શિખામણ તમેા સ્વીકારો ! અમગલરૂપ એવા આ સ્ખિલનું તમા પણ મુખ ન જુઓ. ॥ ૭ u
एवं स्ववर्णनं श्रृण्वन् । स मौनी प्रेरयन् रथं ॥ कियतीमपि कांतार - भुवं यावदलंघयत् ॥ ८ ॥
