________________
( ૧૪ )
અ:—ત્યારે તેણીના અભિપ્રાય જાણીને વસંતતિલકા એલી કે હે માતા ! શું તારું આંખાવું તેજ નષ્ટ થયું છે? કે જેથી આના છતા ગુણને પણ તું જોતી નથી. ૫ ૨૮ u
अग्रपक्षा । योऽमीभिः किल जायते ||
1
वा सोमलीमसं शोध्धु-मलं कस्तं विनापरः ।। २९ ।। અર્થ:—આ કુચાઓને અગ્નિમાં બાળવાથી તેના જે ખાર થાય છે, તેનાવિના કપડાંને મેલ કોણ કહાડી શકે તેમ છે ? । ર૯ u हेमंते हेमगौरांगी । सा कदाचिदयाचत ।
તિહાનવલાં મુદ્દે હિ થા—મુદ્દત્તા સુવાિ || ૨૦ || અઃ—હેમસરખા ગોર શરીરવાળી તે વસતતિલકાએ હેમતઋતુમાં એક દિવસ પેાતાની માતાપાસે તલ માગ્યા, કેમકે વડીલે આપેલી સુખડી હુકારક થાય છે. ૫ ૫ ૩૦ ૫
खलं समय सा दत्त - पृष्टा पृष्टा तथा रयात् ॥
उच्छृंखला खलापीडं । स्वं चक्रे प्राग्वदुक्तिभिः || ३१ ॥ અ:—ત્યારે તે પણ તેણીને ખેાળ આપીને જેવી પાછી વળી, ત્યારે તેણીએ પુછવાથી તે ઉ‰ખલ ટ્ટિની પૂર્વનીપેઠે વચનેાથી પેાતાના આત્માને ખળસમાન કરવા લાગી. ॥ ૩૧ ॥
1
सा प्रत्यूचे न किं वेत्सि । लभते यद्यमुं खलं ।। સૈરિમી તચોવાના—વ ાયંવિનીયતે ॥ ૨૨ || અર્થ:—ત્યારે વસંતતિલકા એકલી કે, હે માતા! તું જાણતી નથી કે જો આ ખાળ ગાયને આપવામાં આવે તા તે દૂધ દેવામાં મેઘમાળાસરખી નીપજે. ॥ ૩૨ u
यावकं याचितान्येद्यु —स्तया क्रमनखश्रिये ॥ નરચત્ત માનિ । નિયોતિસાનિ સા || TT 9 અર્થ:—વળી એક દિવસે તેણીએ પગના નખારગવા માટે મા માગી ત્યારે તે ડાકરીએ તેણીને નીચેાવેલ રસવાળાં તેનાં ઊતરાં આપ્યાં. ॥ ૩૩ ૫
पृष्टा प्राग्वत् प्रजल्पंती | तयाकाऽवादि निष्ठुरं ॥ માતમેઢાનિચોવા—તેવુ વસમીક્ષસે ॥ ૩૪ ||
અર્થ:—પૂછવાથી નીપેઠે કહેનારી તે કુટણીને વસંતતિલકાએ નિભ્રંછના પૂર્વક કહ્યું કે હે માતા ! તુ કેવળ મૂખ છે, કે આ ફેતરાંમાં તું કેવળ ઢાષાજ જોયા કરે છે. ૫ ૩૪ ૫
