________________
(૧૮૨ ) यथेष मालवेशस्त-धुरि राज्ञां कथं स्थितः । उपहासपरामेवं । कन्या मोवाच सा पुनः ॥ ४६ ॥ અર્થ – આ “ માલવેશ” એટલે લેશમાત્ર લક્ષ્મીને સ્વામી છે, ? તો પછી રાજાઓમાં તે અગાડી થઇને શા માટે બેઠે છે.? એવી રીતે હાંસી કરનારી તે રાજકન્યાને વળી ફરીને તે પ્રતીહારીએ કહ્યું કે, ૪૬ છે
पश्चात्प्रौढरणारूढे । यः स्वं धनुरनामयत् । पूर्वमेव नमंतिस्म । शिरांसि रिपुभूभुजां ॥ ४७ ॥
અર્થક–જેણે મહારણમાં ચડીને પિતાનું ધનુષ્ય તે હજુ પાછળથી નમાવ્યું, પણ તેની પહેલાંજ શત્રુરાજાઓનાં મસ્તકે તે નમી પડયાં છે, ૪૭ છે
तमेनं नाथमंगानां । सिंह सिंहौजसं वृणु ।। અg Tયુનાગદg[ સ્વમુહંદુના // અ૮ |
અર્થ તે આ સિંહસરખા તેજવાળા અંગદેશના સિંહ નામના રાજાને તું વર? કે જેથી તારાં મુખરૂપી ચંદ્રવડે કરીને ચંપા નગરી હવે અમાવાસ્યાહિત થાય. ૪૮ !
साप्रोचे नन्वयं धीर-धुर्योऽहं त्वबला पुनः॥ धीरकातरयोर्योगः । कियनंदति चिंतय ॥ ४९ ॥
અર્થ–ત્યારે રાજકુમારી બોલી કે આતે સુભટને અગ્રેસરી છે, અને હું તે અબળા છું, માટે હે પ્રતિહારી! તું વિચાર કે શારા અને કાયરને સંયોગ કેટલુંક નભી શકે? ૪૯
साथ गत्वाग्रतोऽवादी--दयं वाले महाबलः॥ પગપાધિપતિ વાર્તિ-મુવીરપાનધઃ | ૧૦ | અ ત્યારે તે પ્રતિહારી આગલ જઇને બોલી કે હે બાલા! જેની કીર્તિ ભાટલેકે ગાઈ રહ્યા છે એ આ મગધ દેશને મહાબલ નામે રાજા છે. ૫૦ છે
येन राजगृहैश्वर्य--मेकच्छत्रं वितन्वता ॥ છોડવ્યનુJ૬ પાન-તા વિહિતા ત્રિા ૧૨ .
