________________
(. ર૭) त्वं तु निद्रामुखं देहि । नेत्रयोपूर्णमानयोः ॥
प्रसुतं पंकजैस्तेषां । मित्रैर्यत्प्रतिपल्वलं ।। ९६ ॥ - અર્થ –હવે હે પ્રિયે! તું તારી ઘેરાતી અને નિદ્રાનું સુખ ખાપ? કેમકે તેના મિત્રો એવાં કમલે પણ દરેક તળાવોમાં મુકિત થયેલાં છે. ૯૬ છે
ततः पल्लवशय्यायां । जायामयमसूषुपत् ॥ જણાશ વયપુ –રવો વીનાંતરે ૨૭ .
અર્થ–પછી તેણે પોતાની પત્નીને કુંપળીયાંઓની શયામાં સુવાડી, અને પોતે તલવાર ઉગામીને વલ્લોવનની અંદર જાગતો રહ્યો.
आविर्भूतं पुरो भूत-मिव खे क्षणेन सः ॥ રે સુઇ તિક તિતિ . ઘવાગ્યથાવત ૧૮ |
અર્થ:–પછી ત્યાં ક્ષણવારમાં ભૂતની પેઠે પ્રગટ થયેલા તે ખેચરને અરે દુષ્ટ ! તું ઉભો રહે ઉભે રહે એમ કહીને તેની સન્મુખ તે દેડ.
વાવીહ્યા–તાં જ | हतेनेव मृनेनेव । विलीनेनेव संस्थितं ॥ ९९ ।।
અર્થ:- અચાનક આવી પડતાં ચકની પેઠે તેને આવતો જોઈને તે વિદ્યાધર જાણે હણ્યો હોય નહિ, મરી ગયો હોય નહિ, તથા ગળી યે હેય નહિ તેમ સ્થિર થઈ ગયે. ૯૯ છે
दृष्टेनास्य तडित्तुल्य-तेजसा तरवारिणा ॥ खेटस्य सहसाचष्ट । नतिं कंपाकरादसिः ॥ १५०० ॥ અર્થ –વીજળીસરખા તેજવાળી તેની તલવાર જોઈને જ તે બેચરના તલવાર તેના કંપતા હાથમાંથી નીચે પડી. મે ૧૫૦૦ છે
जीवग्राहं गृहीत्वा तं । कुमारः प्रोचिवानिति ॥ वद रे किं करोम्येष । तव कैतवघातिनः ॥ १ ॥
અર્થ–પછી તેને જીવતો પકડીને કુમાર બે કે અરે તું બેલ કે કપટથી મારનાર એ જે તું તેનું હવે શું કરું? 1
यत्क्रियेताभिपन्नस्य । कुरु तत्त्वं ममाप्यहो ।
તિ વિઘાઘરો ના લગતા ૨
અર્થ:–શરણે આવેલાનું જે કરાય તે તુ મારૂં કરે? એવી રીતે વિદ્યારે કહેવાથી તે રાજકુમાર બે કે, જે ૨ |
