________________
( ૩૦૨ )
અ:કેમકે આ નદીને કિનારે ગાયા અને બે સાથી ભરેલ એક ગામ છે, કે જે ગામ વટેમાર્ગુઓમાટે દૂધદહીંના નિશ્ચલ સદાવ્રતસરખું છે. ।। ૧૬ ॥
प्रयाप्रति पुण्यार्थी । पुराऽवंतीपुराद् व्रजन || પ્રામેડલ હોહોય । ચÎવાસ વ્યધામાં ॥ ૨૭ અર્થઃ—અગાઉ પુણ્યમાટે હું આવતી નગરીથી જ્યારે પ્રયાગ જતા હતા, ત્યારે આ ગામના લેકને ખુશી કરવામાટે મેં અહીં ચતુર્માંસ કર્યું હતું. ॥ ૧૭ ।।
चिरं परिचिता भक्ता । भक्तमापत्त्रमत्र मे ||
પ્રામ્યા હાસ્યંતિ તેનાત્ર । મોયિષ્યામિ ૬: મુક્યું ॥ ૨૮ । અ:--તેથી મારા ઘણા કાળના પરિચયવાળા અને ભક્ત એવા આ ગામના લોકો મને અહીં ક્ષુધાની વેદનાથી રક્ષણ કરનારૂં ભેાજન આપશે, અને તે ભેાજનથી હું તમેાને સુખે જમાડીશ. ૫૧૮૫
इत्युक्त्वा ग्राममध्यं स । जगध्ध्वंसनधीर्गतः ||
विषसंपृक्तभक्तेन । क्रूरः पात्राण्यपूरयत् ॥ १९ ॥
અર્થ:—એમ કહીને જગતને મારવાની બુદ્ધિવાળા તે તાપસ ગામની અંદર ગયા, અને ત્યાં તે છે ઝેરયુક્ત ભેાજનવાળાં પાત્રા ભી. ૫ ૧૯ ૫
शिरसा सरसाहार - पूर्णपात्राण्युदस्य सः ॥
सार्थमध्यमितो भोक्तुं । सार्थिका नुदतिष्टपत् ॥ २० ॥
અ:—પછી તે રસયુક્ત ભાજનથી ભરેલાં પાત્રા મસ્તકે ચ કીને સાર્થ માં સાવીને ભાજનમાટે સાના લાકોને ઉડાડવા લાગ્યા.
तैरीतिज्ञः पथि प्रीति -वशतः शयिता रथे ॥
:
भोक्तुमामंत्रितः स्पष्ट — माचष्ट रथिकांगजः ॥ २१ ॥ અ:---ત્યારે તે વ્યવહારકુશલ લેાકેાએ માગ માં થયેલા પ્રીતિને લીધે રથમાં સુતેલા અગલદત્તને ભાજનમાટે આમંત્રણ કર્યાંથી તે સ્પષ્ટ રીતે મલ્યા કે, ॥ ૨ ॥
अद्यास्त्यजीर्णदोषो मे । मा भुग्ध्वं यूममप्यहो || परिव्राड् जन्मराशिस्थ — शौरिक्रूरोऽयमीक्ष्यतां ॥ २२ ॥
