________________
( ૩૦૬ )
અ:—વળી ચારની સ્ત્રી ચારજ હોય એમ એક મૂખ પણ જાણી શકે, અને એવી સ્રીમાં પણ હું હતાશ! તે વિશ્વાસ કર્યાં, સાટે તારી ચતુરાઇને ધિક્કાર છે. ૫ ૪૧ ૫
अपत्रपिष्णुरित्युक्त्या । त्यक्त्वा राम रमां च तां ॥ મવૃત્તઃ સ પુરો જંતુ-માસસાર મહાટવી ॥ ૪૨ ॥ અર્થ:—તેણીના તે વચનથી લજ્જાતુર થઇને તે સ્ત્રી તથા તે લક્ષ્મીને છાડીને તે આગલ ચાલવા લાગ્યા, તથા એક મહાટી અટવીમાં આવી પડ્યો. ॥ ૪૨ ।।
पिशाच्यो यत्र खेलति । वेश्मनीव पितुः स्त्रियः ॥
चरंति राक्षसाः शून्य - ग्रामसीनीव तस्कराः || ४३ ॥ અર્થ:—પિતાના ઘરમાં જેમ સ્ત્રીએ તેમ પિશાચીએ જ્યાં ખેલી રહી છે, તથા ઉજ્જડ ગામની સીમમાં જેમ તેમ જ્યાં ચારે ફર્યાં કરે છે, ॥ ૪૩ ૫
यत्र नानाध्व कुंजेषु । निलीनं स्तेनवत्तमः ॥
1
સ્થાપિ દુરા♥ | સ્તીત્રતદૈવિ ॥ ૪૪ ||
અ—વળી જ્યાં વિવિધ માર્ગમાં રહેલા નિકુંજોમાં સૂર્યનાં અતિ આકરાં કિરાથી પણ દૂર ન કરી શકાય એવા અંધકાર ચારનીપેઠે છુપાઇ રહેલા છે, ॥ ૪૪ ૫
गुहासु क्ष्माभृतां ध्वांत - खनीषु रजनीधिया ||
दिवापि जज्ञिरे यत्र | वाचाटा: करटारयः || ४५ ॥ અઃ—વળી જ્યાં અંધકારની ખાણસરખી પર્વતની ગુફાઓમાં રાત્રી જાણીને દિવસે પણ વડા છૂત્કાર શબ્દ કરી રહ્યા છે, જયા अभादिभारिभिन्नेभ— कुंभभूमौक्तिकोत्करः ॥
ચત્ર તીવ્રત્રત—તારૌષ વાળતઃ ॥ ૪૬ / અ:—વળી જ્યાં સૂર્યથી ડરીને તારાઓને સમુહ જાણે આવ્યા હાય નહિ તેમ સિંહે મારેલા હાથીઓનાં કુંભસ્થલમાંથી નિકળેલા માતીઓને સમુહ શાભતા હતા. ૫ ૪૬ ૫
बिले बिले सदर्पणां सर्पाणां स्फारफूत्कृतैः ॥
वायुं विनाप्यदीप्यंत । यस्यां दवहविर्भुजः ॥ ४७ ॥ અ:—વળી જ્યાં દરેક મિલામાં રહેલા ભયંકર સર્પોના જખરા કુંફાડાઓથી વાયુવિના પણ દાવાનલ જોરથી સળગી રહેલા છે.
