________________
(૩૫૦) અર્થ –આપણે હવે તુરતજ આપણા પુત્રને વહુસહિત ઈશુ એમ સમુદ્રદત્તના માતપિતા વિચારતે છતે તે મિત્રો આ સુસહિત તેનીપાસે આવી ઉભા. ૨૮
समुद्रोऽस्ति शुभंयुः कि-मित्यौत्सुक्येन पृच्छतोः ।। તયોતનુeg ગુદ્ધિા તે ન વક્ષર | ૨૨ //
અર્થ:–શું સમુદ્રદત્ત ખુશીમાં તે એની? એમ તેઓએ આતુર રતાથી પૂછ્યાથી તે મિત્રોએ લથડતા અક્ષરથી તેના પુત્રના સમાચાર કહ્યા. છે ૨૯ છે
हा नौ स्पृहयतोला । मूलक्षतिरभूदिति ।। लपतौ तौ शुचाशैला-क्रांताविव बभूवतुः ॥ ३० ॥
અર્થ:–અરેરે ! અમોને તે લાભની ઇચ્છા કરતાં ઉલટી મૂલની પણ હાનિ થઈ, એમ બેલતા થકા તેઓ શેકરૂપી પર્વતથી દબાયેલાની પેઠે થઈ ગયા. ૩૦ છે
अथ पंजरनिर्मुक्तः । पक्षीव सकलामिला ।। समुद्रो भ्राम्यदन्यान्य-नेपथ्यग्रहणाग्रहः ॥ ३१ ॥
અર્થ—હવે પાંજરામાંથી છુટા થયેલા પક્ષીની પેઠે સમુદ્રદત્ત જુદા જુદા વેષે લઇને સમસ્ત પૃથ્વી પર ભમવા લાગ્યો. ૩૧
વપfr gવાતીયા સ ાદિષમૃત . जिज्ञासुः स्वप्रियावृत्तं । पुनस्तत्पुरमाययौ ॥ ३२॥
અર્થ–એવી રીતે બાર વર્ષો વીત્યા બાદ તે સમુદ્રદત્ત કાપડીને વિષ લઇને પોતાની સ્ત્રીની હકીક્ત જાણવા માટે ફરીને તે નગરમાં આવ્યા.
धनस्य सोऽमिलत्तेन । किं त्वं वेत्सीत्यभाष्यत । સર્વે વેત્યનોજે મજુવાર ઘન પુનઃ | રૂર છે અથ–પછી ત્યાં તે ધનશ્રેષ્ઠીને મલ્યો, તેણે તેને પૂછયું કે તું શું જાણે છે? ત્યારે સમુદ્રદત્ત બોલ્યો કે હું સઘલું જાણું છું, ત્યારે વળી તે ધનશ્રેણી બેલ્યો કે, ૩૩
उदारांग मदाराम-द्रुमांस्तर्हि विवर्द्धय ॥ एकैकं रूपकं दास्ये । कर्मभर्मणि तेऽन्वहं ।। ३४ ॥
અર્થ-હે મનહર શરીરવાળા! ત્યારે તું મારા બગીચાના વૃક્ષનું પષણ કરશે અને તે કાર્ય માટે તને હમેશાં એકેક રૂપીએ હું આપીશ
