________________
(૩૩૪) અર્થ તે વખતે વિશ્વાસઘાત કરનારી તથા અન્યાયમાં ઉદ્યમવંત મનવાળી એવી તે સ્ત્રીના સ્પર્શને જાણે ન ઇચ્છતી હોય નહિ, તેમ તેણીના હાથમાંથી તલવાર પડી ગઈ. એ રચે છે
आः स्वं पतिमहं हंतुं । कुस्त्रीसंगात् प्रचक्रमे ॥ इत्यात्मकृत्यदुःखात । इव खड्गोऽलुठद् भुवि ॥ २३ ॥
અર્થ:–અરે નીચ સ્ત્રીના સંગથી હું મારા સ્વામીને પણ મારવાને તૈયાર થઈ! એવા પોતાના દુષ્કાર્યને દુ:ખથી જાણે ખેદિત થઈ હેય નહિ તેમ તે તલવાર પૃથ્વી પર લાટવા લાગી. ર૩ છે
किमेतदिति स स्वस्थः । पृच्छन् शठधिया तया ॥ भयेनायं च्युतः खड्ग । इत्युदित्वा परीप्सितः ॥ २४ ॥
અર્થ:–અરે ! આ. શું થયું ? એમ તે સુભટે પૂછવાથી તે લુચ્ચીએ ભયને લીધે આ ખડગ મારા હાથમાંથી પડી ગયું એમ કહીને વાત ઉડાવી દીધી. એ ૨૪ છે
आप्तोक्ताविव तद्वाचि । स विश्रंभं दधत्ततः ॥ निनाय नायकायुक्तः । मुखं तत्र विभावरी ॥ २५ ॥
અર્થ: ત્યારે સર્વણના વચનની પેઠે તેણના વચનમાં વિશ્વાસ રાખીને તે સુભટે ત્યા સુખે તે સ્ત્રી સહિત રાત્રી વ્યતીત કરી. રપા
देवप्रतिमया छेक-श्छन्नमूर्तिरसावपि ॥ તલ તો વૃદ્ધાં–નિરૃર ફર પૂરજ | ૨૬ |
અર્થ-આ મારે હશિયાર ભાઈ પણ મોટા ઘડામાં છુપાયેલા ઉદરની પેઠે તે વખતે ત્યાં દેવપ્રતિમાની પાછળ છુપાઈને બેસી રહ્યા.
प्रगे स्वसमगे तसिन् । निशावृत्तेऽमुनोदिते ॥ विवेकचक्षुर्वैराग्या-जनेनोदघटिष्ट नः ॥ २७ ॥
અર્થ–પછી પ્રભાતે તે સુભટ પોતાને ઘેર ગયાબાદ રાત્રિનું સઘળું વૃત્તાંત અમારા આ ભાઈએ અમોને કહેવાથી વૈરાગ્યરૂપી અંજનથી અમારા વિવેકરૂપી ચક્ષુઓ ખુલ્લી ગયાં. ૨૭ છે
दध्यवांसश्च नो गेहं । गंतुं युक्तमतःपरं ॥
1 vieતઃ વાશે જિન્નતિ સન્મતિઃ | ૨૮ | ' અથ–તેથી અમોએ વિચાર્યું કે હવે તો આપણે ઘેર જવું યુક્ત નથી, કેમકે પાશમાંથી નિકળેલ કયે સદબુદ્ધિ માણસ પાછો પારામાં પડવાની ઈચ્છા કરે ? ૨૮ |
