________________
( ૩૦૭ ) भिल्लैबध्ध्वार्थ्यमानेषु । पांथेषु सकृपा इव ।। रुदंति निर्झरव्याजा-धस्यां पर्वतपंक्तयः ॥ ४८ ॥
અર્થ ભિલ્લોએ બાંધવાથી કાલાવાલા કરતા એવા પંથિઓપ્રતે જાણે દયાલુ થયા હોય નહિ તેમ જ્યાં પર્વતની હાર ઝરણુંએના મિષથી રડ્યા કરે છે. ૪૮ છે
मृतेः पापैरिव श्याम-रभसा वन्यसैरिभैः ।। यत्र प्रेर्यापनीयंते । पांथाः स्वस्वामिनं पुरः॥ ४९ ॥
અર્થ –વળી જ્યાં મૂર્તિવંત પાપસરખા જગલી શ્યામ પાડાએ પંથીઓની પાછલ પડીને તેઓને પોતાના સ્વામી યમપાસે લઈ જાય છે, અર્થાત મારી નાખે છે. ૪૯ છે
મૂરિાયાજાળ ! શ્રોતઃ પૂવમીષrt | क्षुद्रोपद्रवभूयिष्टी । सर्वत्रोद्भिन्नकंदला ॥ ५० ॥
અર્થ: શિયાળાના સમુહથી ભરેલી, ઝરણુઓના સમુહથી ભયંકર થયેલી, ઘણા ક્ષુદ્ર ઉપદ્રવાળી તથા સર્વ જગપર કુટેલા અંકુરાઓવાળી છે પ૦ છે
यत्नात् स तां वनी क्रामन् । भवस्थ इव संमृति ॥ ददर्श पतितं दंड-कुंडिकोपानहादिकं ।। ५१ ॥
અર્થ_એવી તે અટવીને સંસારી માણસ જેમ સંસારને તેમ બાળગતાં થકાં તે અગલદત્તે ત્યાં પડેલાં દંડ, કુંડી તથા પગરખાં આદિક જોયાં. એ પી |
श्यामां सोऽभिदधे चिरै-रेभिर्जानामि भामिनि ॥ पलायतेस्म कोऽप्यत्र । सार्थो व्यालभिया पुरा ॥ ५२ ।।
અર્થ:–ત્યારે તે શ્યામદત્તાને કહેવા લાગ્યો કે તે સ્ત્રી ! આ ચિન્હોથી હું જાણું છું કે હાથીના ડરથી અગાડી કેઇક સાથે ભાગી છુટયો છે. તે પર છે
अमीभिर्तिया कंप-मानां मृदुलतामिव ।। मा भैरिति रथी स्थाम-धामधीस्तामधीरयत् ।। ५३ ॥ અર્થ –એવી રીતે ભયની વાતથી કમળ વેલડીની પેઠે કંપતી એવી તે શ્યામદત્તાને નિર્ભય તથા બલ અને તેજસ્વી બુદ્ધિવાળ, અગલદત્ત ધીરજ આપી કે, હે પ્રિયે ! તું જરા પણ ડર નહિ. પટ્ટા
