________________
(ર૦) सा जगाद हसित्वाल-मत्र तुभ्यं शपे प्रिय ॥ सस्ता कापि फटीसूत्रात् । किंकिणीयं ध्रुवं मम ॥ १४ ॥ અર્થ-કનકાવતી બેલી કે હે સ્વામી! હાંસી કરવાથી સર્યું, આ બાબતમાં હું આપના સોગન લઈને કહું છું કે ખરેખર આ મારી ઘુઘરી મારા કદોરામાંથી ક્યાંક ખરી પડી છે. તે ૧૪ છે
यद्येवं देवि तद् ब्रूहि । कासौ निपतिता तव ।। इति पृष्टे कुमारेण । जगौ श्रीषेणनंदिनी ॥ १५ ॥
અર્થ: હે દેવી! જે એમ છે તે કહે કે તે તારી ઘુઘરી કયાં ખરી પડી છે? એવી રીતે કુમારે પૂછવાથી તે શ્રીવેણ રાજાની પુત્રી બોલી કે,
प्राग्जन्मवृत्तवन्नेत- तत्स्थानं सराम्यहं ॥ स प्रोचे तर्हि पृच्छामुं । मित्रं मे गणिकोत्तमं ॥ १६॥
અર્થ – હે સ્વામી! પૂર્વભવના વૃત્તાંતની પેઠે એ સ્થાનની મને યાદી નથી, ત્યારે તે બોલ્યો કે ત્યારે જ્યોતિષીઓમાં શ્રેષ્ઠ એવા આ મારા મિત્રને તું પુછ? ૧૬ છે
ज्ञानं विघटतेऽमुष्य । नार्हद्वच इव कचित् ॥ मंवसौ किंकिणीभ्रंश-भूमि त्वां ज्ञापयिष्यति ॥१७॥
અથ:–અરિહંતના વચનની પેઠે તેનું જ્ઞાન જુઠું પડતું નથી, અને તેથી તે તને જલદી ઘુઘરી પડવાનું સ્થાન દેખાડી આપશે. ૧૭
एवं शठधिया तेन । विमलब्धाभ्यधत्त सा ॥ ક્રિક્રિીયં છે અer | વ૬ વિ વર | ૨૮ છે.
અથ–એવી રીતે તેની શઠબુદ્ધિથી ગાએલી તે બોલી કે હે. ચતુર દેવર! તું કહે કે મારી આ ઘુઘરી કયાં પડી હતી? ૧૮ છે
सोऽपि जानन्नभिप्रायं । कुमारस्याब्रवीदिति ॥ તક્ષે કારિ૯ વચ્ચે . જ્ઞાત્રા રોપવેશતઃ || ૧૧ ||
અર્થ –ત્યારે તે પણ કુમારનો અભિપ્રાય જાણુને બે કે હે દક્ષ! પ્રભાતે લગ્નના ઉપદેશથી જાણીને હું તને તે કહીશ. ૧ાા एवं विभ्रममुत्पाद्य । तस्याः सरलचेतसः ।
થાનં કુora સારથાદિ વાર | ૨૦ || અર્થ –એવી રીતે તે સરલ મનવાળી કનકવતીને વિભ્રમ ઉપજાવીને ગુણવર્મા તથા સાગર બન્ને પિતાને સ્થાનકે ગયા. એ ર૦ છે ૨૭ સૂર્યોદય પ્રેસ-જામનગર.
