________________
( ૧૯૨ ) अथैकरजनी साध्या । सिद्धिस्तस्यावशिष्यते ॥
સા ૨ સવાયા | ન સ જોડપીક્ષિત: ક્ષિતૌ || ૭ ||
અ:—હવે ફક્ત તેની સિદ્ધિ થવામાટે એક રાત્રિ બાકી રહે છે, પરંતુ તે મહાહિમ્મતવાન પુરૂષને આધીન છે, અને તેવા હિમતી માણસ કોઇ પણ પૃથ્વીપર દેખાતા નથી. ।। ૭ ।
अद्य वीक्षिते सव-वतां सीमनि मे मनः ॥ मनाक्सौम्य समाधत्त । दृष्टार्कमिव पंकजं ॥ ८ ॥
અઃ—પરંતુ હે સૌમ્ય ! હિંમતવાનામાં શિરામણ એવા તને આજે જોવાથી, સૂય ને જોવાથી જેમ કમલ તેમ જરા મારા મનમાં સમાધાન થયુ છે. ૫ ૮ થી
तद्धीर धीयतां साधू – तरसाधकतां तथा ॥
मंत्र सिद्धिश्व कीर्त्तिश्च । मां च त्वां च यथांचतः ॥ ९ ॥
અ:—માટે હે ધીર પુરૂષ ! તુ` મારૂં ઉત્તરસાધકણુ એવી ઉત્તમ રીતે ખજાવ કે જેથી મસિદ્ધિ મને અને કીર્તિ તને શાભાવે. પ્રા
कुमारोऽवग् नृकीटस्य । ममालं श्लाघयानया | શિષ્યે અંતવ્યે ૪ઃ । . વા જામિયે ॥ ૨ ॥
I
અર્થ:—ત્યારે ગુણવાં કુમાર આલ્યા કે હે યોગીરાજ! મારી મનુષ્યરુપ કીડાની આટલી બધી શ્લાઘા કરવાની કંઇ જરુર નથી, પરંતુ કહેા કે કયાં ને કયે સમયે આપના કાર્ય માટે હું પ્રયત્ન કરૂ ? अस्यां कृष्णचतुर्दश्यां । तिथौ यामे गते निशः || ધાનેરૢ સમેયામિ | સૌમ્પ શિત્રયાન્વિતઃ | ?? || અ:— ત્યારે યાગી એલ્ય કે ) હે સૌમ્ય ! આ કૃષ્ણ ચતુશીને દિવસે પહેાર રાત્રિ ગયા માદ્ય ત્રણ શિષ્યેાહિત હું. શ્મશા નમાં આવીશ, । ૧૧ ।
तत्रागम्यं स्वयापीति । पीतवान योगिनो वचः ॥
ગોમિત્યુના તતાપેશાવÎ તે સ્ત્રે નિતન શાયુમા અ:—માટે તારે પણ ત્યાં આવવું. એવી રીતના તેના 'હુકમ સ્વીકારીને તે રાજકુમાર પાતાને ઘેર ગયા। ૧૨ ।
