________________
( ૧૫ ) पश्याऽविभवमप्याशु । गुणाढयं रत्नकंबलं ॥ संगृह्णते महीपाला । मातांतस्पृहा न किं ॥९॥
અર્થ વળી હે માતા તું કે અવિભવ એટલે ભાવિનાને (ઘેટાંના ઉનથી બનેલે) એવો પણ ગુણવાળ (તતુઓવાળા) રત્નકંબલને ઇચ્છાપૂર્વક શું રાજાએ તુરત ગ્રહણ કરતા નથી ? છે કે
अदत्त यदसौ वित्तं । किं सिंधर्मिसधर्मणा ॥ શાંતા ન તેને તે તૃorી વાહવાણિશિવાલવી | ૨૦ |
અર્થ:–વળી તેણે જે ધન આપ્યું છે, તે સમુદ્રના મેજ સરખા ધનથી પણ શું તારી વડવાનલની વાલાસરખી તૃષ્ણ નાશ પામી નહિ? મે ૧૦ છે
यदीयतोऽपि द्रव्यस्य । दाता मातर्ययोज्यते ॥ स्वं न श्वानं तदा मन्ये । मनाग्दातुः सदानुगं ॥ ११ ॥
અથ –વળી હે માતા! આટલા બધા ધનના દાતારને પણ જે હું તજી દેઉં તે હું થોડું દેનારની પાછળ પણ હમેશાં જનારા એવા ધાનસરખા પણ મારા આત્માને હું માની શકું નહિ. ૧૧ _इति तद्वचनाधार-धारधोरीकृतोऽमुचत् ॥
વાર્જિનેર–મ શોપવૃNI | ૨૨ . અથક-એવી રીતનાં તેણીનાં વચનને તિરસ્કાર કરનારાં વચનરૂપી તણખાને ક્રોધરુપી અગ્નિવાળી કુટણી છોડવા લાગી. તે ૧૨ છે
अभूदभूतपूर्वस्ते । पुत्रि कोऽयं कदाग्रहः ॥
विचारश्चारुबुद्धीनां । न युक्तो गुरुशासने ॥ १३ ॥ * અર્થ: હે પુત્રિ! અગાઉ કઈ પણ સમયે નહિ થયેલ એ આ તને આજે શું કદાગ્રહ થયે છે? બુદ્ધિવાનોએ વડીલના હુકમમાટે. વિચાર કરો લાયક નથી. તે ૧૩ છે
याः स्वलक्ष्यममुंचत्यः । कुर्वति जनरंजनं ॥ - યોગિનીનાપિવૈતાસાં રેફયાના પ્રેમ સૂપ || ૪ |
અથર–જે પિતાના લક્ષ્યને છોડાવિના લોકોને ખુશી કરે છે, એવી યોગિની સરખી વેશ્યાઓ માટે પ્રેમ એ એક દૂષણ છે. ૧૪.
हीरर्थिनि दया व्याधे । कितवे सत्यसारता ॥ वानरे स्थेम वेश्यायां । प्रेमावश्यं विडंबना ॥ १५ ॥ ૧૯ સૂર્યોદય પ્રેસ-જામનગર
