________________
( ૧૧૯ )
दारुभारमुपानेतु - मन्नपाकाय सोऽन्यदा ||
વનું નામ ન ગ્રામ—-મિયમપત્રા || હર
અર્થ:—એક વખતે તે સાઇમાટે લાકડાના ભારા લેવાને વનમાં ગયા, કેમકે ગામડીયાએને આવું કાય કરવામાં કઈં શરમ થતી નથી. ૫ પર ॥
बने वनेचरेणेव ददृशे भ्रमतामुना ||
યોની યો નયતે નાન્ના | રસજ્ઞ કૃતિ વિશ્રુતઃ | ૐ ||
અ:—ત્યાં પશુનીપેઠે વનમાં ભમતાંધકાં તેણે એક યાગીને જોયા, કે જે રસ જાણનાર યાગીતા નામથી પ્રસિદ્ધ હતા. ૫ ૫૩ ૫ मन्येऽस्य दर्शनादेव | द्रुतं दारिद्र्यमुद्रा || હત્યાનાËવિષ્ટ ! મૂત્વા ઢુંડાયિતઃ સ તે ॥૧૪ ॥
અર્થ:—ડું ધારૂં છું કે આના દર્શનથીજ મારૂ દારિચ તા ચણુ થઇ ગયું, એવી રીતે આનંદના આવેશથી તેણે જમીનપર લાંબા પડીને તેને વન કર્યુ. ૫ ૫૪ ૫
अचिराद्वत्स भूयास्त्वं । श्रीमानित्युज्जगार सः || તારાવીયો યુથૈ । વારિયારામિવાશિવં || ૬૬ ||
મ:—ત્યારે તે યાગીએ પણ તેની આશારુપી વેલડીને પાયવામાં જલધારાસરખી મેાડેથી એવી આશીષ આપી કે હે વત્સ ! તું જલદી ધનવાન થા ? ॥ ૫૫ ॥
आस्तां श्रीस्त्वयि संतुष्टे । सकला अपि सिद्धयः स्वयंवरा इवैष्यंति । मामित्युचे द्विजोऽपि तं ॥ ५६ ॥
અર્થ:—ત્યારે તે બ્રાહ્મણે પણ કહ્યું કે, હે યોગીરાજ ! ૫ાપની કૃપાથી લક્ષ્મી તે એક બાજુ રહી, પરંતુ સર્વ સિદ્ધિએ સ્વયંવરાનીપેઠે મારીપાસે આવશે. ! ૫૬ ॥
स ततः सततं भक्तिं । व्यधादवितथां तथा ॥
शरदीव सरः प्राप । प्रसत्तिं योगिराट् यथा ॥ ५७ ॥
અર્થ:—પછી તે બ્રાહ્મણ તે યોગીરાજની હંમેશાં એવી તેા ખરા દિલથી ભક્તિ કરવા લાગ્યા કે શરદ ઋતુમાં જેમ તળાવ તેમ તે ચેગીરાજ પણ ખુશ થઇ ગયા. ॥ ૫૭ in
