________________
દાન. પ્રકરણ ૪
૯૭
અર્થાતું એક વ્યકિત બધા વેદવિહિત કાર્ય નથી કરી શકતી. બધા પ્રકારના વિહિત યજ્ઞ પણ નથી કરી શકતી, બધા તીર્થોને અભિષેક પણ નથી કરી શકતી, અને આ બધાં કાર્યોના ફળથી પ્રાણીઓની દયા (અભયદાન) કરી શકે છે.
આ રીતે અભયદાનની શ્રેષ્ઠતા બતાવવાને માટે અનેક પ્રકારના પ્રમાણભૂત ગ્રંથમાંથી લોકો આપી શકાય છે. અહીં એટલું કહીને આગળના ત્રણ પદ પર વિચાર કરવામાં આવે છે.
મુમુક્ષ છવોએ એટલી સાવધાની જરૂર રાખવી જોઈએ કે જીવનમાં મન-વચન-કાયાથી કોઈ પણ પ્રાણીને મરણુભય થાય એવી પ્રવૃત્તિ તેનાથી થવી ન જોઈએ. તેમ જ યથાશકિત અભયદાન દેવું, દેવરાવવું, દેતા હોય તેને અનુમોદન કરવું જોઈએ. જીવનમાં આ ધર્મની મોટી જરૂર છે–જીવનને એનાથી સફળ બનાવવું.
