________________
શીળ. પરિશિષ્ટ ૩
૩૩૯
આ સાંભળી જ્ઞાનના અતિશયથી મુનિએ વિચાર્યું કે− આ જીવાત્મા સ્નેહથી મુગ્ધ અને દુષ્કૃત્યથી વ્યાકુળ બની જવાથી અનુચિત પ્રવૃત્તિ તથા અનુચિત વચનેાચ્ચાર કરે છે, છતાં આવા: પાપકૃત્યમાં પણ ધર્મભાવના ઉત્પન્ન થઈ છે જેથી કાઈક પાત્ર આંત્મા છે. એમ જાણી વિશેષ એધ આપીને સમજાવવા જતાં વ્યાકુળ થયેલ આ ચારપતિ કાંઈ અનુચિત કર્મ કરી બેસશે, તેથી.
ઉપશમ, સવર અને વિવેક આ ત્રણ જ શબ્દના તેને મેધ આપી મુનિ મહાત્મા વિદ્યાના બળથી આકાશગમન કરી ચાલતા થયા. ઉપરામ—સર્વ પ્રકારની વૃત્તિએ, વાસનાએ અને સંસારમય વિચારેાના અંતરમાં સમાવેશ કરી ભકિત, વૈરાગ્ય તથા જ્ઞાનના બળથી તેને લય કરવા.
સવર્—જગદાકારવૃત્તિમાંથી વિરકત થઈ પરમાત્મ સ્વરૂપમય વિચાર, મનન તથા રમતા કરી નૂતન કર્મબંધને
અભાવ કરવા.
થઈ આવરણ
વિવેક—કષાય વિષયવાસનાદિ દોષોથી મુક્ત ઢાષાના ક્ષયથી હૃદયને વિશુદ્ધ બનાવી સત્ ( આત્મતત્વ) અસત્ ( જગદાકારવૃત્તિ–જડત્વ) તે યથાર્થ જાણીઅસત્યી મુક્ત થઈ સત એવા આત્મસ્વરૂપને જાવુ.
જે પવિત્ર ભૂમિ ઉપર મુનિ ધ્યાનસ્થ હતા, તે જ ભૂમિ ઉપર ઉભા રહી, રૂધિર ઝરના મસ્તકને બાજુમાં ફેંકી દઈ રૂધિરથી પેાતાનુ શરીર ખરડાયેલુ છે છતાં તેની દરકાર ન કરતાં મુનિએ આપેલ સોાધના વિચારમાં`તે એકાગ્રતાપૂર્વક લીન બની ગયે।.
ઉપશમ શું ? સવર શું ? અને વિવેક શું તેની કેમ પ્રાપ્તિ થાય ? કયા ગુણુ પછી કયા ગુણુની પ્રાપ્તિ થવાની સકલના રહી છે, તેમ ત્રણ ગુણુ પ્રાપ્ત થવામાં શું શું આવરણા નડે છે ? તે તે આવરણાના નાશ કેમ થાય છે? તેના એક પછી એક વિચાર કરતાં તે આત્મચિંતનમાં
.
