________________
૨૮૨
દુન અને શીળ
જાતિને અને બંધ, ન
પડતા નથી, એ જ પ્રમાણે નં એકેન્દ્રિયથી ચૌરેન્દ્રિય અસની પચેન્દ્રિયને બંધ થાય છે; ન નપુંસક વા સ્રિવે નીચ ગાત્રને કે છ સહનના બંધ પડે છે; સંસ્થામાં કેવળ સમ ચતુરસ્ત્ર સંસ્થાના બંધ હોય છે. ન અસાતા વેદનીય અશુભ પ્રકૃતિને બંધ હોય છે.
કે અન્ય કોઇ
ભાવ ઉત્તરેત્તર
વાસ્તવમાં અહિયાથી શરૂ કરી આ જીવના ચઢીયાતા બનતા રહે છે. જે જીવને સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત થવાનુ છે તેના ભાવાની ઉજ્જવળતા બરાબર વૃદ્ધિ પામતી હોય છે; પરંતુ જેને સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ માટે વિલંબ છે અથવા જે અભવી છે તે પ્રાયેાગ્ય લબ્ધિના કાળ પછી અવશ્ય પડે છે.
શ્રીગુરૂએ ભેદ વિજ્ઞાનને જે ઉપદેશ દીધા હતા તેનું તે બરાબર સ્મરણ ચિંતવન કરે છે અને પેાતાના આત્મસ્વરૂપને અનાત્મભાવથી ભિન્ન વિચારે છે. એની જ્જર સમક્ષ શુદ્ધ નિશ્ચયનયના ભાવા પુનઃ પુનઃ દૃશ્યમાન થઈ નૃત્ય કરતા હોય છે. જો કે હજુ તેને નથી, તથાપિ તેના ભાવેામાં, સિદ્ધસમાન શુ છું” એ ઝળકે છે. લાવવા માટેની સીડી છે.
<<
સ્વાનુભવ થયે ‘હું જ્ઞાતાદૃષ્ટા છું, અવિનાશી છુ, એવુ જ મનન એ ભાવાને ઊંચા
ધન્ય છે એ મહાત્માને કે જેએ આ સીડી પર ચઢી આગળ ચાલે છે અને એકાએક સમ્યક્ત્વ ભાવને જાગ્રત કરી, સર્વ પરભાવાથી રહિત પોતાના શુદ્ધ આત્મા અર્થાત્ સમયસારને અનુભવ મેળવી લે છે. એગ્મા જ નિજાન ંદરૂપ અમૃતને સ્વાદ લઈ પરમ તૃપ્તિ મેળવવામાં પેાતાના ઉઘમને સફળ બનાવે છે.
૩
પ્રાયેાગ્ય લબ્ધિમાં રહેલા આ આત્મા સર્વ વિભાવ ભાવાથી રહિત થવા માટે અને શુદ્ધ આત્માના ગુણેના ચિંતવન માટે અતિ ઉત્સાહિત દેખાય છે. તેના મનમાં ઉસિત ઉમગ છે કે જન્મમરણ
