________________
૩૨૬
દ્વાન અને શીળ
દાનાદિથી તેના હેતુ સિદ્ધ થવા જોઈએ
આ રીતે દાનાદિ કરાવીને રાચનારાઓ, અજ્ઞાન છે. મુગ્ધાત્માને માગે લાવવાના હેતુથી અમુક પ્રકારના તપ આદિ કરાવાય એ એક જુદી વાત છે, પણ દાન કરાવવાને માટે લક્ષ્મીની લાલચમાં નાખવા, શાળ પળાવવાને માટે વિષયસામગ્રી તથા તેના ભેગવટાની લાલસાને ઉત્તેજિત કરવી અને તપ કરાવવાને માટે યથેચ્છ અન્નપાનાદિને ભાગ કરવાની વૃત્તિને પોષવી, એ સાચા ઉપકારીઓનુ કાર્ય નથી જ.
એ રીતે દાન કરાવવુ, શાળ પળાવવું કે તપ કરાવવો એ તે અહું સહેલુ કામ છે. એક દૃષ્ટાંત આપું. એક વાર પ્રસંગ પામીને એવી વાત કહેવાય કે— પંદર દિવસે કમથી કમ એક ઉપવાસ કરવે, એવી ભગવાન શ્રી જિનેશ્વરદેવાની આજ્ઞા છે અને સામર્થ્ય હોય તે દરેકે તે કરવા જ જોઈ એ.’
એ સાંભળીને, બહાર ગયા બાદ, અમુક માણસેા હસવા લાગ્યા. ઠ્ઠામશ્કરી કરવા લાગ્યા અને એમ પણ કહેવા લાગ્યા કે— જૈન ધર્મના ઉદ્દેશ ભૂખ્યા મારવાને છે. ખીન્ન ધર્મમાં આવું નહિ.’
ખીચારા અજ્ઞાન માણુસાને એમ પણ લાગે, કેમકે આપણા ઉપવાસ, એટલે ખાવાના તે સથા ત્યાગ અને ઉકાળેલુ પાણી પણ ન પીવાય તે સારૂ ! આથી, ઈતરાની જેમ, જૈન કુળમાં જન્મેલા છતાં પણ જો ધણુ અજ્ઞાન હોય, તે જૈન ગણતાએ ને ય આપણા તપની વાત ન રુચે, તે તે શકય છે.
પછી બન્યું એવું કે એ વાતને પાંચેક દિવસે ગયા બાદ, એક છાપામાં ઉપવાસના ફાયદા વિષે લેખ આવ્યેા. એમાં લખેલું કે શરીરના સ્વાસ્થ્યને માટે પદર દિવસે એક ઉપવાસ કરવા બહુ જ જરૂરી છે, એમ અમેરીકન ડૅાકટરનું પણ કહેવુ છે.' એ છાપુ લઈ તે પેલા
