________________
દ્વાન. પ્રકરણ ૬
૨૯૧
પરિણામેામાં પ્રવેશે છે. તે કારણુથી તેના ભાવાની શક્તિ તરવારની ધાર સમાન તીક્ષણ થઈ છે. તેના પ્રભાવથી મિથ્યાત્વ અને અન તાનુબંધી કષાયની વણાએને ઉદય તેને હેતેા નથી અથવા ઓછામાં એછુ અતડૂત માટે તે તે વણુાએને ઉય હાતા નથી. આ કારણથી આ જાતિના (કરણના) ભાવેશ એવા હેાય છે કે જેટલા ઝવેા એક સમયમાં આ કરણને પ્રારંભ કરે છે તે સના પરિણામ એક સરખા વિશુદ્ધ હેાય છે તથા પરિણામેાની શુદ્ધિની વૃદ્ધિ પણ સમાનરૂપ હોય છે. વાસ્તવમાં એ પરિણામેા એક જ જાતિના હાય છે. ઉપરાકત પાંચે પ્રકૃતિના ઉપશમ અર્થે પરિણામેાની જેટલી ઉજ્વળતા હાવી આવશ્યક છે. તેટલી પ્રત્યેક જીવને પ્રાપ્ત કરવી જ પડે છે. એટલી અલિષ્ટ શકિત વિના અનાદિ શત્રુ જીતી શકાતે નથી. અપૂર્વકરણુ લબ્ધિ સમાન આ લબ્ધિમાં પણ ચાર આવસ્યક હાય છે; ( ૧ ) ગુણશ્રેણી નિર્જરા, (૨) ગુણુ સંક્રમણ (૩) સ્થિતિખડન (૪) અનુભાગખંડન. આ જાતિના પરિણામે માં પરિણમતા આત્મા સર્વ પુદ્દગલકૃત પર્યાયાથી પાતાનુ ધ્યાન હઠાવી માત્ર આત્માના ગુણો પર ધ્યાનને કેન્દ્રિત કરે છે. આ ગુણ્ણાનુ સ્વરૂપ તેણે પહેલી દેશનાલબ્ધિમાં શાસ્ત્ર તથા ગુરુ દ્વારા જાણ્યુ વિચાર કર્યા હતા.
હતું અને પછી યુક્તિબળથી તેના પર ગહન
તેની દૃષ્ટિ સામે શુધ્ધ નિશ્ચયનયનું લક્ષ્યબિન્દુ કલ્લેાલ કરી રહ્યું છે. હુ એક શુધ્ધ જ્ઞાતા, દૃષ્ટા, અવિનાશી, વીતરાગ છું, શુષ્ક દ્રવ્ય છુ.
આનંદમય
તેથી આ કરણનુ અનિવૃત્તિ એવુ નામ છે. તેમજ બીજી રીતે પણ એ અર્થ થાય છે કે જે અધ્યવસાયે સમ્યકત્વ પમાડયા સિવાય પાછાં હઠે નહિ તે અનિવૃત્તિ કરણ કહેવાય. અંતમુર્હુત પ્રમાણુ સ્થિતિવાળા આ અનિવૃત્તિકરણના જેટલા સમયેા છે તેટલા જ તેના અધ્યવસાયે છે અને તેઓ પૂર્વ પૂર્વ સમયની વિશુદ્ધિથી ગુરુવિશુદ્ધિવાળા જાણુવા.
ઉત્તરાત્તર સમયેામાં અનંત