________________
૨૯૨
દાન અને શીળ
હું સંકલ્પવિકલ્પમય મનના પરિણામનો વિષય નથી, વચન શબ્દને પણ વિષય નથી, તેમજ દેહના હલનચલન અથવા સ્થિરતાને પણ વિષય નથી, હું તો પોતે પિતાને જ વિષય છું. માત્ર સ્વાનુભવગમ્ય છું.
જ્યાં નિશ્ચયનય અને વ્યવહારનયના વિકલ્પ હોતા નથી, જ્યાં નામ, સ્થાપના, દ્રવ્ય તથા ભાવ નિક્ષેપની કલ્પના ઉઠતી નથી, જ્યાં પરોક્ષ અગર પ્રત્યક્ષ પ્રમાણુના તરંગ ઉદ્ભવતા નથી, જ્યાં મન, વચન અને કાયાની ભિન્નતા થાય છે, ત્યાં આત્માનું દર્શન થાય છે; આત્માના દર્શનમાં સ્નત્રય દૃશ્ય બને છે.
આ પ્રમાણે જ્ઞાન અને શ્રદ્ધાનમાં તલ્લીન એ વીર આત્મા સમયે સમયે પરિણામેની અનંતગુણી વિશુદ્ધતાની સીડી ચઢતો હોય છે અને પિતાના શુધ્ધ ભાવોના પ્રતાપથી સમ્યકદર્શન વિધી કર્મોના પિતાની સામેથી દૂર કરતો હોય છે. આમ આ વીર આત્મા ઉન્નતિના માર્ગ પર આઢ થઈ દુઃખ–શ્રમથી રહિત આલ્હાદરૂ૫ ભાવમાં જાગૃત રહે છે.
(કરણલબ્ધિ સંપૂર્ણ )
