________________
દાન. પ્રકરણ ૭
૩૦૧
અપૂર્વકરણ, અનિવૃત્તિકરણ ક્રમથી કરીને તથા મિથ્યાત્વ દ્રવ્યકમને મિશ્રરૂપ, મિશ્રદ્રવ્યકર્મને સમ્યફત્વ મેહનીયરૂપ કરી તેની સ્થિતિ ઘટાડો આગળ વધે છે, તે ત્યાં સુધી કે અનિવૃત્તિકરણના અંતમાં સર્વ દર્શન મેહનીયરૂપી, દ્રવ્યકર્મને સત્તામાંથી પણ હઠાવી, અત્યંત નિર્મળ ક્ષાયિક સમ્યફષ્ટિ થઈ જાય છે.
ધન્ય છે એ વીર આત્માને જેણે આધ્યાત્મિક સોપાન પર ચઢાવાની વીરતા બતાવી સમ્યફદર્શનની ભૂમિકામાં પ્રવેશ કર્યો છે અને ત્યાંથી તેને પગ હઠાવવા માટે હવે કોઈ શેષ કારણ રહ્યું નથી. વાસ્તવમાં તેણે પિતાના આત્માના શત્રુઓનો સંહાર કર્યો છે; અનાદિકાળથી આજ શત્રુઓ ત્રિલોકને જાણવાની સત્તાવાળા આત્મપ્રભુને સંસારની અનેક કુનિમાં સુખની તૃપ્તિથી વંચિત રાખી બ્રમણ કરાવતા હતા.
હવે તેની અંદર કર્મવશકિત નષ્ટ થઈ ગઈ છે, તે માત્ર દ્દિગળનું પિંડ જ રહ્યું છે. મોહરૂપી સેનામાં આ સાત દ્ધા અતિ પ્રબળ હોય છે. તેને એક વખત નાશ કરવામાં આવે, તો સર્વ મેહનો નાશ થઈ જાય એમાં લેશમાત્ર સંશય નથી. મેહના સંપૂર્ણ નાશથી અવશ્ય કેવળજ્ઞાની અહંત પરમાત્મા થવાય છે.
ક્ષાયિક સમ્યક્ત્વને પ્રભાવથી આ ભવ્ય આત્માને તો સંબંધી એવો ગાઢ નિશ્ચય વતે છે, કે જે નિશ્ચયને કોઈ પણ વિદ્વાન, ઈન્દ્ર અથવા અહમિન્દ્ર કોટિ પ્રયત્ન કરવા છતાં પણ ડગાવી શકતા નથી. તેણે નિર્મળ આત્માનો અનુભવ પ્રાપ્ત કરી લીધો છે. શિવસુંદરીના સ્નેહમાં રાત્રિ દિવસ ઉન્મત્ત રહે છે; જગતના પદાર્થોથી મેહને હરાવત, હરાવતો જે સ્થિતિમાં તે મેજુદ છે, તેનું દિગ્દર્શન વચન-અગોચર છે. તેનો મહિમા અપાર છે, આ પરમાત્મા વેદી પરમ સંતોષી બની થી શ્રેણી (ગુણસ્થાન)માં અત્યંત સુખી અને તત્ત્વજ્ઞાની થયા છે.
શ્રી મહાવીર તીર્થકર ભગવાનના મહાન પ્રભાવથી પ્રભાવિત
