________________
દાન. પ્રકરણ ૩
૨૪૪
(૨) સ્ત્રીનાં મનહર અંગે રાગભાવથી નિરખવા નહિ. (૩) પૂર્વ ભુક્ત ભેગોનું સ્મરણ કરવું નહિ. (૪) કામોત્તેજક આહારપાણ લેવાં નહિ.
(૫) સ્વદેહને મૂંગારથી સજ નહિ, જે જે નિમિત્તોથી કામવિકારની ઉત્પત્તિ થાય તે તે નિમિત્તોથી તે દૂર ભાગે છે.
તે હવે બિલકુલ નિરભિમાની તથા ઉદાસીન થયા છે. બાહ્ય બ્રહ્મચર્યના પ્રતાપથી વીર્યની શક્તિ વર્ધમાન થતી જાય છે. બાહ્ય બ્રહ્મચર્ય માત્ર શરીરરક્ષક છે અને આંતરિક આત્મિક બ્રહ્મચર્ય વિના તેનું મૂલ્ય નથી એમ જાણું બ્રહ્મરૂપ નિજ આત્માના ધ્યાનમાં વિશેષ ઉદ્યમી રહે છે.
આરંભ ત્યાગ પ્રતિમા
આ જ્ઞાની શ્રાવક પહેલી સાત પ્રતિમાઓના પાલનથી પરમ સંતુષ્ટ છે, પરંતુ આરંભ ત્યાગ ન હોવાથી તેને આજીવિકા અને ઘર સંબંધી આર ભિક ક્રિયા મન, વચન, કાયાથી કરવી પડે છે, આથી આ ક્રિયાના સંકલ્પ વિકલ્પ આત્માનભવમાં બાધક છે એમ જાણું તે હવે આજીવિકા સંબંધી સમસ્ત વિકલ્પને ત્યાગ કરે છે.
હવે તેને નથી મતલબ ખેતીથી કે નથી વેપારથી. નથી રાજ્યપાટના પ્રબંધથી કે નથી શિલ્પ આદિ કાર્યથી. પરિગ્રહ પરિમાણ વ્રતમાં રાખેલી સંપત્તિ પરિગ્રહ મયાદામાં સંતોષી બની, તે હવે ધનોપાર્જનને ત્યાગ કરે છે. વળી પોતાના માટે આહારપાણી સંબંધે આરંભ કરવાનો, કરાવવાનો ત્યાગ કરે છે. પોતાના સ્ત્રી અથવા પુત્ર અથવા અન્ય કોઈ શુદ્ધ ભજન માટે કહે તે જે કંઈ આહારમાં મળે તે સંતોષથી ખાઈ લેવાનો નિયમ લે છે.
