________________
દાન. પ્રકરણ ૩
કર્યા છે તેમાંથી દેવામાં આવે તે ભિક્ષાવૃત્તિથી લે છે. નીકળે છે ત્યારે ગૃહસ્થના આંગણા સુધી જઈ, ઉભા રહી, ધર્મલાભ ’’ કહે છે અને પછી મૌન રાખી થેડીવાર ઊભા રહે છે. જો ગૃહસ્થ ભક્તિથી સત્કારે તેા ઠીક. નહિ તે બીજે ઘેર જાય છે. યદિ લાભ ન થાય તે સમભાવ રાખે છે.
૨૪૯
તેએ ભિક્ષાર્થે
66
કાઈ ક્ષુલ્લક એક જ ઘેર આહાર લેવાને નિયમ રાખે છે, ત્યાં તે ગૃહસ્થ ભક્તિથી જે આપે તે થાળીમાં અથવા હાથમાં લઈ ખાય છે. જે ક્ષુલ્લકને એક જ ધરના નિયમ નથી, તે ભાજન પાત્ર રાખે છે અને તેમાં ઘેાડુ થેડુ ભાજન ગ્રહણ કરે છે. ભાજનપાત્ર ધાઈ ને સ્વયં સા કરે છે. આમ બે પ્રકારે ક્ષુલ્લક હોય છે.
આ ક્ષુલ્લક કેશ વધી જાય ત્યારે પેાતાની મૂછ, દાઢી અને માથાના વાળ કાતરથી કપાવે છે. કેવળ સયમ પાળવાના હેતુએ શરીરની રક્ષા કરે છે. જિન્હાના સ્વાદવશ ભાજન કરતા નથી. દિવસના એક વખત ભાજન કરવાના અભ્યાસ રાખે છે. કયારે સાધુનું ચારિત્ર પાળી શકું એવી ઉચ્ચ ભાવના રાખે છે.
(૨) અલક ત
ક્ષુલ્લકપદમાં ખુલ્લા ભાગને શરદી ગરમી આદિ બાધા સહેવાની આદત પડવાથી હવે આ નાની આત્માને વિશ્વાસ છે કે જો હુ હવે વસ્ત્ર ન રાખુ તે પણ બધા પ્રકારની બાધા સહી શકીશ. આમ વિચારી ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવકની વૃત્તિ અર્થાત્ એલક ચારિત્ર ધારવાની ભાવના કરે છે.
શ્રી ગુરૂ ( જિન મુનિ )ના શરણે પરંતુ લગાટ રાખી લે છે. કારણ તેણે નથી. આ એલક શ્રાવક પહેલાં વર્ણવેલી છે તથા મુનિના ચારિત્રને યથાશક્તિ અભ્યાસ કરે છે.
૧૬
જઈ વસ્ત્રના ત્યાગ કરે છે, હજુ લજ્જાને સધળી ક્રિયાઓનું
વિજ્ય કર્યુ પાલન કરે
