________________
૨૬૨
७
પરમ દયાળુ શ્રી ગુરૂ સમજાવે છે:
:
દ્વાન અને શીળ
“ હે ભવ્ય ! ધન્ય છે તને કે તારું ચિત્ત આત્મ કલ્યાણ અર્થ ઉત્સુક છે. સંસારના ફ્દામાં ફસાયેલા એવા તને આત્મ સ ંપત્તિ મેળવવા ઉત્સાહની જાગૃતિ થઈ છે. આ જીવ કર્મબંધના કારણે સંસાર વનમાં ભ્રમણ કરે છે. કમને આવવાનું આસ્રવદાર મિથ્યાત્વ છે તેને સવર કરવા સમ્યગ્દર્શનની જરૂર છે. જડ ચેતનના ભેદભાવને ન સમજતા જેમનું તેમ શ્રદ્ધાન કરવું તે મિથ્યાત્વ છે.
આત્મા અને કર્મ પુદ્ગળ જળ અને માટીની માફક ( બન્નેને સયેગ તે કાદવ ) મળેલાં છે, પરંતુ જેમ જળ માટીથી ભિન્ન છે તેમ આત્મા કર્મ પુદ્દગળથી ભિન્ન છે. બંનેના સ્વભાવ બિલકુલ અલગ અલગ છે. પુદ્ગળથી ન્યારે। આત્મા માત્ર આત્મારૂપ છે, ન તેમાં રાગ છે, ન દ્વેષ, ન માહ, ન અજ્ઞાન, ન નિર્મૂળતા, ન આકુળતા; માત્ર શુદ્ધ પૂર્ણ જ્ઞાન, દર્શન, વીર્ય, વીતરાગતા અને સુખને સમુદ્ર છે.
છે
જેવી રીતે નિળ પાણી માટીના સયેાગથી મેલુ થઈ જાય તેવી રીતે આત્માના રાગાદિ વિકાર પુગળ દ્રવ્યની સંગતિનુ ક્ળ છે. આત્માને બધા અન્ય બ્યાથી જુદો માના તે ભેદ વિજ્ઞાન છે. આ ભેદ વિજ્ઞાનના અભ્યાસથી જ્યારે દૃષ્ટિ આત્મા પર સ્થિર થતી જાય છે, ત્યારે આત્મામાં ભરપૂર એવા શાંતિ સુખને અનુભવ થાય છે. અને તે અનુભવના સમયે જ સમ્યગ્ નને અપૂર્વ ઉદય થાય છે.
સમ્યગ્દર્શનને મહિમા અપાર છે. તેને પ્રભાવ અદ્વિતીય છે. તેના ઉદય પ્રતાપથી જીવની દૃષ્ટિ બદલાઈ જાય છે. હવે તેને સ ંસારનુ ચરિત્ર એક કર્મના નાટક સરખું જણાવા લાગે છે. નાટકમાં પાત્રાના ચરિત્ર દ્વારા પ્રેક્ષકાને સુખદુ:ખ બતાવવામાં આવે છે અને તેથી પ્રેક્ષકાને ભલે સુખ દુઃખનેા અનુભવ ચાય પણ નાટકના કર્તાને તેવા
