________________
હન. પ્રકરણ ૪ ન કોઈ પશુ કે ન કોઈ મનુષ્ય નજરમાં આવે છે, બધા જીવો પરમાનંદમાં નિમગ્ન પરમ વીતરાગી દેખાય છે.
આવી દષ્ટિમાં સમતાભાવનું પ્રાબલ્ય છે. એ જ સાચું ચારિ છે, એ જ મુક્તિનું સોપાન છે, આનંદનું સ્થાન છે, રત્નત્રયમાર્ગના એકત્વનું જ્ઞાન છે.
બસ, હે ભવ્ય! તું મોહ કરીને, શા માટે કલેશિત થઈ રહ્યો છે? ઉઠ જાગૃત થા અને બળપૂર્વક મેહને હઠાવી લે. પોતામાં જ પિતાને દેખ; હું એક શુદ્ધ ચિત્પિડ, અખંડ, અવિનાશી છું, હું જણાતા, હું જ ય; હું જ દષ્ટા, હું જ દસ્ય; હું જ ભોક્તા, હું જ ભોગ્ય; હું જ સેવક, હું જ સેવ્ય છું અથવા આ વિચાર તરંગથી પણ પર એ હું એક, અક્ષોભિત સમસમાન પરમ ગંભીર અને સ્વમાં લીન છું. હું કોણ છું અને કોણ નથી એવા વિચાર વિકારથી પણ હું ભિન્ન છું. | હે શિષ્યા ત્યારે તારું ચંચળ મન લવણના ગાંગડા સમાન આત્માના દુહ સ્વભાવરૂ૫ પવિત્ર જળમાં મળી જઈ એકરૂપ થઈ જશે ત્યારે તેને નિજ સ્વરૂપની, નિજ તત્વની પ્રાપ્તિ થશે અને સ્વાભાનુભવ રૂપી સાચા પરમ સુખને સવાદ મળશે.
- ૧૫
| હે વત્સ! આ સંસારમાં માત્ર તે જ સુખી છે જે નિશ્ચયનય તથા વ્યનહારનય દ્વારા દિવ્યની વ્યવસ્થાને સારી રીતે જાણી શાની થાય છે. નિશ્ચયનયથી ભૂતાર્થ છે, સત્યાર્થ છે; કારણ પદાર્થનું જે અસલી સ્વરૂપ
છે તે બતાવવાનું કામ નિયનય કરે છે આ નય માત્ર પદાર્થના - સ્વભાવનું આવલંબન લઈ તેના સ્વરૂપને જ ઝળકાવે છે. વ્યવહારના - અતાર્થ, અસત્યા છે કારણ આ નથ પરના નિમિત્તથી ઉત્પન્ન
પતી પદાર્થની અવસ્થાને દર્શાવે છે. . . . .
