________________
શીળ. પ્રકરણ ૧
૧૯૫ નિયમ લીએ છે કે સચિત્ત પદાર્થ ખાવા નહિ. અશન, પાન, ખાદ્ય અને સ્વાધ એ ચાર પ્રકારના સચિત્ત આહારનો ત્યાગ કરે છે.
અશનમાં ચણ આદિ તથા અપકવ અને દુપકવ ઔષધિ આદિ, પાન (પીવા)માં સચિત્ત જળ તથા તત્કાળમાં નાખેલું સચિત્ત મીઠું આદિથી મિશ્રિત જળ, ખાધમાં કાકડી, તરબૂચ, ચીભડાં વગેરે, સ્વાધમાં દાતણ, તાંબૂલ, હરડે આદિ આહાર, સચિત્ત આહાર કહેવાય છે. '
કાચું પાણી, કાચું શાક, વનસ્પતિ વગેરે ન ખાય. પ્રાશુક કે ગરમ પાણી પીએ. સુકી, પાકી, ગરમ કરેલી કે છિન્નભિન્ન કરેલી વનસ્પતિ વાપરે, પાણીને રંગ લવીંગ આદિ નાખવાથી બદલાઈ જાય છે ત્યારે તે પાણી પ્રાણુક થઈ જાય છે.
ધન્ય છે તેમનાં ઈદ્રિયજયને કે જેમાં જંતુ પ્રગટ જણાતા નથી એવી સચિત્ત લીલોતરી વનસ્પતિને પ્રાણુ જતાં પણ ખાતા નથી. સચિત્તના વ્યવહારને તેને ત્યાગ નથી.
સાતમી
બ્રહ્મચર્ય પ્રતિમા આગળની સર્વ પ્રતિમા નિયમપૂર્વક શુદ્ધ રીતે નિરતિચારપણે પાળવાની સાથે હવે તેનું મન સારી રીતે તેના કાબૂમાં આવી જાય છે એટલે હવે મોહને વિજય કરીને તે દિવસે તથા રાત્રે અખંડ સંપૂર્ણ બ્રહ્મચર્ય પાળવાનો નિયમ લીએ છે. સ્વપત્ની સાથેનો પણ સંજોગ ત્યાગીને તે નવોટિએ બ્રહ્મચારી થઈ જાય છે.
બ્રહ્મચર્યમાં ચિત્તની સ્થિરતા માટે સ્ત્રીથા, કામકથા વગેરે કામોત્તેજક શૃંગારી વાર્તાલાપ ન કરે છે તેવી વાર્તાની અથવા એવી બીજી ચેપડી ન વાંચે તથા બ્રહ્મચર્યની નવ વાડ ચીવટથી પાળે.
આંખ વચન છે કે આત્મા અનંત શક્તિને ધણું છે તે વાસ્તવિક છે. પોતાના સ્વરૂપમાં લીન બનેલો આત્મા જ ત્રણ જગતને
