________________
૨૦૨
દ્વાન અને શીળ
રાત્રે થોડી નિદ્રા સિવાય પ્રમાદ કે આળસનું સેવન કરતા નથી. સ્વાધ્યાય, ધ્યાન, મૌન આદિ ધર્મધ્યાનમાં જ સમય વ્યતીત કરે છે.
આ પ્રતિમાધારી શ્રાવક ભૂમિ વગેરેમાં દાટેલું, કાઈને ત્યાં મૂકેલુ કે અમુક પ્રકારે ગુપ્ત રીતે સ ંગ્રહ કરેલુ વગેરે ધન્યધન્ય લેણુંદેણુ ઇત્યાદિ પોતે જાણતે! હાય અને કુટુખી આદિ તેને તે બાબતમાં પૂછે તે તે જાણતા હોય તે પ્રમાણે માત્ર તેને જણાવે. ન જાણતા હેાય તે ‘હુ જાણુતે નથી ' એમ કહે. જાણવા છતાં ન કહે તે તેએની આજીવિકામાં અંતરાય પડે.
ઉપસ’હાર
આવી રીતે આ અગીઆર શ્રેણીએ, પ્રતિમા દ્વારા ઉન્નતિ કરતાં કરતાં તે શ્રાવક નિરાકુળતાને પામીને અધિક અધિક નિશ્ચય સમ્યક્ ચારિત્રરૂપ સ્વાનુભવને અભ્યાસ કરે છે.
પાંચમી પ્રતિમામાં અનતાનુબંધી અને અપ્રત્યાખ્યાન કષાયે। તે રહેતા જ નથી. અને પ્રખ્યાત કષાયેના પણ ઉત્ક્રય મદ મંદ થતા જાય છે. અગીઆરમી શ્રેણીમાં અતિ મંદ થઈ જાય છે. જેટલા જેટલા કષાય આછા થાય છે. અને વીતરાગ ભાવ વધતા જાય છે, તેટલું તેટલું નિશ્ચય સભ્યશ્ચારિત્ર પ્રગટ થતું જાય છે.
પછી પ્રત્યાખ્યાન કષાયના ઉદયને બિલકુલ તીને સાધુપદમાં પરિગ્રહ ત્યાગીને નિગ્રંથ થઈ સ્વાનુભવના અભ્યાસ કરતાં કરતાં ગુણુસ્થાનના ક્રમથી અરિહત થઈ પછી ગુણસ્થાનથી બહાર સિદ્ધ પરમાત્મા થઈ જાય છે.
માટે પ્રતિમાના કાળ પૂરા થતાં શકિત હેાય તે દીક્ષા લેવી, શકિત ન હાય તેા શેષ જીવનમાં શ્રાવક યોગ્ય ધર્માંકરણી કરવી અથવા
