________________
દાન. પ્રકરણ ૬
૧૧૫
પરમાત્મદશામાં પણ જો આવી કડાકૂટ હોય, તો તે પરમાત્મા કરતાં કુંભાર, કડિ વગેરેના જન્મ શું ખરાબ છે? અને તેવા જન્મ છોડી પરમાત્મદશા મેળવાથી શું વિશેષ છે? ઉલટી કુંભાર કડિયાને તે બે ચાર પદાર્થો ઉત્પન્ન કરવાની કે ભાંગવાની માથાકૂટ હોય, જ્યારે પરમાત્માને તો આખા વિશ્વના અનંત પદાર્થો ઉત્પન્ન કરવાની અને ભાંગવાની માથાકૂટ હોય છે.
આવા અનેક કારણોથી ઈશ્વરનું કર્તાપણું સિદ્ધ થતું નથી, જેથી નેએ ઈશ્વરનું કર્તાપણું માન્યું નથી. દશમાથી બારમા સૈકામાં જેમાં અભયદેવસૂરિ, જિનવલભરિ, જિનદત્તસૂરિ, તથા હેમચંદ્રસૂરિજી વગેરે સમર્થ આચાર્યો હતા, તેમને “ઈશ્વર કર્તા છે.” એમ સિદ્ધ કરવા તે સમયના શંકરાચાર્યજીએ કોઈ પણ સભા સમક્ષ મહેનત લીધી હોય, તે એતિહાસિક પુરાવો નથી.
હા. શંકરાચાર્યજીએ પોતાના કરેલ પુસ્તકોમાં કદાચ, તેવા પુરાવા આપ્યા હશે કે-“અમે જેનોને આમ હઠાવ્યા. અમુક જૈનાચાર્યોને અહીં હઠાવ્યા ને અમુકને ત્યાં હરાવ્યા. પણ એ તો એક શંકરાચાર્યજી ઉપર
ક્યાં છે? જેન, બૌદ્ધ, સાંખ્ય, રામાનુજ વગેરે દરેક મતાગ્રહી આચાર્યોએ પોતાની મહત્તા બતાવવા શાસ્ત્રો રચ્યાં છે. તેથી સત્ય શોધી શકવાનું મુશ્કેલ છે.
. પણ તે વખતમાં શંકરાચાર્યજીએ જૈનના કોઈ મહાન મહાત્મા સમક્ષ ઈશ્વરકર્તાની સિદ્ધતા કરવાનો પ્રયાસ કર્યો હોય તેમ જણાતું નથી. કદાચ કોઈ સામાન્ય બુદ્ધિશાળી જૈન સાધુ સાથે વાદ કરી તેને હઠાવી પિતાની બહાદુરી બતાવી હોય તો બનવા યોગ્ય છે, પણ મહાન આચાર્ય સમક્ષ ઈશ્વરકર્તાની માન્યતા સિદ્ધ કરી નથી.
તે પછી તેમ કર્યા વિના પાછળથી પિતાના પુસ્તકોમાં ઈશ્વરને માનતા નથી, એ તો નાસ્તિક છે” એમ બે ચાર ગાળો ચેપડાવી બહાદુરી બતાવવી કે રાજી થવું એ તે નિર્બળતા બતાવવા
