________________
जीवा मिगमसूत्रे
何开
११८
-
स्वाचस्तन वरमान्तयोर्मध्ये द्विसहस्रयोजनस्यान्तरं भवति, प्रत्येककाण्डस्यैकसहस्रयोजनाप्रमाणत्वेन द्वयोः काण्डयोद्विसहस्रयोजन सद्भावात् । एवं प्रतिकाण्डे दो-दो आलापको वक्तव्ौ, काण्डस्योधस्तनचरमान्ते चिन्त्यमाने प्रत्येकस्मिन् योजनसहस्र वृद्धिः करणीया, यावद्रिक्तकाण्डस्या वस्तन चरमान्ते चिन्त्यमाने पोडशयोजन सहस्राणि अवाययाऽन्तरं प्रज्ञप्तमिति स्वयमेत्र सूत्रकारो वक्ष्यति, तदेव दर्शयति एवं जाव रिस्स उवरिल्ले चरिमंते पनरमजोयण सदस्साई एवं यावद्रिष्टका ण्डस्योपरितने चरमान्ते रत्नकाण्डस्योपरितनात् चरमान्तात् रत्नकाण्डस्योपरितनात् तक दो हजार योजन का अन्तर कहा गया है । अर्थात् रत्नकाण्ड के उपरितन चरमान्त से वज्र काण्ड के अधस्तन तक बीच में दो हजार योजन का अन्तर है। क्योंकि प्रत्येक काण्ड की एक एक हजार योजन का प्रमाण होने से दो काण्डों का दो हजार योजन हो जाते हैं इम तरह हर एक काण्ड में दो दो आलापक कह लेना चाहिये जब काण्ड के अधस्तन चरमान्त का विचार हो तो वहां एक एक हजार योजन की वृद्धि कर लेनी चाहिये इस तरह अन्तिम जो सोलहवां रिष्टकाण्ड है उसके अधस्तन चरमान्त का जय विचार आता है तो वहां सोलह हजार योजन की वृद्धि करने में आ जाती है, अतः जब रिष्टकाण्ड का अधस्तन चरमान्त का विचार होता है तो वहां पर सोलह हजार योजन का अन्तर आ जाता है। इस बात को सूत्रकार स्वयं स्पष्ट करते है-' एवं जाव रिहरु उवरिल्ले चरिमंते पनरस जोयण सहस्लाई' इसी तरह रत्नकाण्ड के उपरितन चरमान्त से रिट વચમાં એ હજાર ચેજનનુ અ`તર કહેલ છે કેમકે દરેક કાંડ એક એક હુજાર ચેાજન પ્રમાણુ હાવ થી બે કાંડાનુ અંતર બે હાર ચેાજનનું થઈ જાય છે. આ રીતે દરેક કાર્ડ'નુ' અંતર બે હજાર ચેાજનનું થઈ જાય છે આ રીતે દરેક કાંટમાં અબ્બે આલાપકા કહેવા જોઇએ જયારે કાંડના અધસ્તન ચરમતના વિચાર કરવાના હાયતા ત્યાં એક એક હજાર ચૈાજનની વૃદ્ધિ કરી લેવી જોઇએ. આ રીતે છેલ્લા જે સેાળમે રિટકાંડ છે, તેના અધસ્તન ચરમાંતને જયારે વિચાર કરવામાં આવે છે તે ત્યાં સેાળ હાર ચેાજતની વૃદ્ધિ કરવામાં આવે છે. તેથી જયારે રિદ્ધકાંડના અધસ્તન ચરમાંતના વિચાર કરવામાં આવે ત્યાંરે ત્યાં સેળ હજાર ચૈાજનતુ' અંતર આવી જાય છે. આ વાત સ્વયં सूत्र४२ स्पष्ट ४रे छे. 'एव जात्र रिट्ठा अरिल्ले चरिमते पन्नरसजोयण 'सहस्वाइ' मा रीते रत्नांड उपरना थरमतिथी रिटांडना उपरना थरमांत
