________________
जीवामिगमस्से - भक्तता किन्तु न कर्मनिजरार्थ तासां तत्तपः तथापि अभक्तार्थत्वमाधम्यात चतुर्थ मक्तशब्देन कयितमिति ॥मू०३८॥
मूलम्-तेणं भंते ! सणुया किमाहारमाहारेति ? गोयमा ! पुढवि पुप्फफलाहारा ते मणुयगणा एण्णत्ता समणाउसो !। तीसे णं भंते ! पुढवीए केरिसए आसाए पण्णत्ते ? गोयमा ! से जहा णामए गुलइ वा खंडेइ वा लकराइ वा मच्छंडियाइ वा भिसकंदेइ वा पप्पडसोयएइ वा पुप्फउत्तराइ वा पउमुत्तराइ वा अकोसियाइ वा विजयाइ वा महाविजयाइ वा आयंसाइ वा उवमाइ वा अणोकमाइ वा चाउरके गोखीरे चउठाणपरिणए गुडखंडमच्छंडि उवणीए मंदग्गि कढिए वण्णेणं उववेए जाव फालेणं, भवेयारूवे सिया? नो इणटे समटे, तीसे णं पुढवीए एत्तो इट्टयराए चेव जाव मणामतराए चेव आसाए णं पणत्ते, इन्हें कर होती है ? इसके उत्तर में प्रभु फरते हैं-'गोयमा ! चउत्थभत्तस्स आहारले समुप्पन' हे गौतम ! ये सरस आहार करती हैं इमलिये इन्हें खाने के दूसरे दिन आहार की अभिलाषा नहीं होती है तीसरे दिन आहार करती हैं इनके क्षुधा वेदनीय के उदय के अभाव से ही इनमें एक दिन की अभक्तता है यह अभक्तता इनके कर्मों की निर्जरा का कारण भून नहीं होती है क्योंकि यह तपः रूप नहीं है कर्मों की निर्जरा तो तपः साध्य होती है। तथापि इसको अभक्तार्थता के साधर्म चतुर्थ भक्त शब्द से कह दिया है ।सूत्र-३८॥
थाय १ मा प्रश्न उत्तरमा प्रमुश्री ३ छ 'गोयमा! चउत्थ भत्तस्स એક વખત આહાર કર્યા પછીના બીજે દિવસે આહાર કરવાની ઈચ્છા થતી નથી. ત્રીજે દિવસે આહાર કરે છે. તેમને સુધાવેદનીયના ઉદયના અભાવથી જ તે એમાં એક દિવસનું અભક્તપણું–આહારની અનિચ્છા રહે છે. આ અભક્ત પણું તેઓના કર્મોની નિર્જરાના કારણભૂત હેતું નથી. કેમકે આ તપ રૂપ હતું નથી. કર્મોની નિર્જરા તપ સાધ્ય હોય છે. છતાં પણ તેને અભક્તાર્થતાના સાધર્મથી ચતુર્થ ભકત શબ્દથી કહેવામાં આવેલ છે. જે સૂ. ૩૮ છે