________________
प्रमेयधोतिका मान.३ उ.३ छु.३९ एकोरकस्थानामाहारादिकम् ६३५ नायमर्थः समर्थः नैते आयोदयो भवन्ति यतः 'वनगयवेराणुबंधाणं ते मणुयगणा पणत्ता समणाउसो' व्यपगत वैरानुसन्धास्ते अनुजगणाः प्रज्ञप्ताः हे श्रमणायुष्मन् ! व्यपगतः वैरजन्योऽनुबन्धः सम्बन्धो येभ्यस्तथा भूतास्ते मुक्तिमार्गावरोधकारणभूते कृतपूर्व भववरादि विषयेऽपि पश्चात्तापं कुर्वन्तीति । क्योंकि-'अवगत आभिओमियाणं ते मणुयाणा पण्णता समणाउसो' हे श्रमण आयुषन् ! इन्हके अभिनवोमिक कर्म नहीं होता है अर्थात् वहां के व्यक्ति किली के दबाव में आर या पैला के दास बनकर किसी के दास आदि नहीं होते हैं। 'अक्षि गं भंते ! एगोरुवदीवे रीति वा वेरिएति बाघातकालिया वहएका पडिपीएलिया पच्चाभितथा' हे भदन्त ! एशोक द्वीप 'यह अदि है-सामान्यतः शत्रु है, यह वैरी है विशेष किसी कारणवश वैर भाव से युक्त है यह दे मोच कहीं २, स्वाभाविक होता है-जैस्ला-हि-(अप) और कुछ (योला) में होता है यह घातक है मरवाने वाला पक्षधक है-स्वयं मारने वाला है अथवा थप्पड आदि छारापीडा पहुंचाने वाला है यह प्रत्यालिक है-काय क्षा विनाशक है शह प्रत्यानित्र है जो पहिले मित्र होकार शत्रु हो गया है अथवा जो अस्किन का सहायक है वह शत्यलिन कहलाना है-'ऐला व्यवहार होता है ? इसे उत्तर में प्रभु श्री कहते हैं-गो हणटे लम्हे' हे गौतम ! ऐसा अर्थ अनर्थ नहीं है क्योंकि 'बाय बेराणुवंशाणं ते मणुषाणा पण सा' हे अषण आयुष्मान ! यहां के लनुष्क में वैरानुबंध थ। नथी. 'ववगय आभिमोगियाणं ते मणुयगणा पण्णता समणाउसो' શ્રમણ આયુષ્યન્ ! તેઓને અભિગિક નામનુ કર્મ થતું નથી. અર્થાત્ ત્યાંની વ્યક્તિ કેઈના દબાણમાં આવીને અથવા પિસાના દાસ બનીને કેાઈના દાસ विगेरे मनता नथी. 'अस्थि णं माते ! एगोरुयदीवे अरोति वा, वेरिएति वा घावकाति वा, वहएइ ना, पडिणीएति वा, पच्चारित्ते इस सन् १३४ દ્વીપમાં આ અરિ છે, અર્થાત્ સામાન્ય શત્રુ છે, ચા વિરી છે. અર્થાત્ કોઈ વિશેષ કારણવશાત્ આ વેરભાવ રાખનાર કયાંક કયાંક સ્વાભાવિક હોય છે જેમકે સાપ અને નળીયામાં હોય છે. આઘાતક છે. અર્થાત્ મરાવનાર છે. આ વધક છે. અર્થાત્ પિતે જ મારવાવાળો છે. અથવા થડ વિગેરે દ્વારા પીડા પહોંચાડનાર છે, આ પ્રત્યમિત્ર છે, અર્થાત જે પહેલા મિત્ર હોય અને પછીથી શત્રુ બની ગયેલ હોય અચવા જે અમિત્રને સહાય કરવાવાળે હોય તે પ્રત્યમિત્ર કહેવાય છે. આ વ્યવહાર થાય છે? આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં પ્રભુશ્રી ગૌતમ સ્વામીને કહે છે है 'णो इणटे समटे' से गौतम ! २५॥ म परामर नयी भो 'वयगय राण पंधाण ते मणुयगणा पण्णत्ता' है श्राए मायुभन् त्यांना मनुष्यामा वरान
