________________
4
-
..
मेयोतिका टीका प्र.३ उ.३ सू.२४ नैरयिकाणां पुद्गलपरिमाणादिकम् २१६९. पूर्वपरिचितस्य नरयिकस्य वेदनोपशमनार्थम् । स च वेदनोपशमो देवकतो मनानकालमात्र एव भवति, तत ऊर्ध्व नियमाव क्षेत्रस्वभावजा अन्योन्या वा वेदना प्रवर्तते तथा स्वाभाव्यादिति । 'अज्झवसाणनिमित्तं' अध्यवसाननिमित्तं सम्य
स्वोत्पादकाले तत ऊर्ध्वंकदाचित्तथाविधविशिष्ट शुभाध्यवसायप्रत्ययं कश्चिन्नैर'यिको बाह्यक्षेत्रस्वभावजवेदना सदभावेऽपि सातोदयमेवानुभवति, सम्यक्त्वस्योत्पादकालेहि जात्यन्धस्य . चक्षु लाइन पहान प्रमोदो जायते तदुत्तरअवधिज्ञान से अपने परिचित को नरक उत्पन्न हुभा जाने तो उस समय में यह देव नरक में अपनी विफिश द्वारा पहुंचकर उस नारक, की वेदना को उपशमाने के निमित उले उपदेश देता है तो इससे भी उस नारक के लिये थोडी बहुत कुछ लमय के लिये शामा मिल जाती है.यह देवकृत वेदनीपशमरूप शाला उस्त जीव को चिरस्थायी रूप से प्राप्त नहीं होती है किन्तु थोडे से लमय के लिये ही होती है हलके साद नियम से उसे क्षेत्र स्वभाष जन्य अथवा दूसरे के छारा कृत वेदना होने लगती है। क्योंकि यहां की हालत ही ऐखी है 'अज्झव. साण निमित्तं' जप किसी नारक को सम्परत्व-उत्पन्न हो जाता है। तो उसके कारण उस नाराजीच को तथाविध विशिष्ट शुल्क अध्य.
सायानिमित्तक सातोदय का ही वहां अनुभव होता है यद्यपि इसके बाय-क्षेत्र के स्वभाव से जन्य वेदना का सद्भाव रहता है तब उसके भीतर में साता का उदय ही प्रतीत होता है जिस प्रकार जात्यन्ध पुरुष को वक्षु के लाभ से परम प्रमोद होता है उसी प्रकार से इस नारक મુરિચિતને નરકમાં ઉત્પન્ન થયેલ જાણે તો તે સમયે તે દેવ ત્યા નરકમાં પિતાની વિક્રિયા દ્વારા પહોંચીને તે નરકની વેદનાને શમાવવા માટે તેને ઉપદેશ આપે તે તેનાથી પણ તે નારક જીવને થોડા સમય માટે પણ થોડી ઘણી
એક શર્ત મળી જાય છે આ દેવકૃત વેદનપશમરૂપ શાતા તે જીવને થિયી પણાથી પ્રાપ્ત થતી નથી. પરંતુ ઘેડા સમય માટે જ હોય છે. તે પછી નિયમથી તેને ક્ષેત્ર સ્વભાવજન્ય અથર્વો એક બીજા દ્વારા કરવામાં Mid-art थवा सारी छ, म त्यानी siedar मेवी हाय छे. 'अन्सवसा गनिमित्त' ब्यारे 10 ना२४ने सस्य उत्पन्न | नय तो ते थी में નક જીવને તેવા પ્રકારનું વિશિષ્ટ શુભ અવસાય નિમિત્તક, સાતોદયનોજ
ત્યાં એભવ થાય છે. જો કે તેના બાહ્યક્ષેત્રના સ્વભાવથી થવાવાળી વેદનાને ” સંભવ રહે છે, ત્યારે તેની અંદર સાતાને ઉદય જ પ્રતીત થાય છે. જેમ કઈ જન્મપે પુરૂષને નેત્રને લાભ થવાથી અત્યંત આનંદ થાય છે એ જ
जो. ४७
